Martin Luther King Jr'ın evrensel mesajı
Her yıl olduğu gibi Amerika'da son birkaç hafta içerisinde Martin Luther King Jr'ın hayatının anılması sürecinde çok şey konuşuldu.
14 Yıl Önce Güncellendi
2012-01-18 10:30:50
Şu anda orta sınıf bir insanım, fakat 1800'lerin Amerikan köleciliğine dek uzanan ve nesiller süren bir yoksulluktan geliyorum. Annem, sekizinci sınıfa kadar okuyabilmişti. Beni devletin verdiği yardımlar, hükümetin dağıttığı peynir ve evet yemek kuponlarıyla büyüttü, bir yandan da yaşamayı mümkün kılacak bir maaşı olan bir iş aradı. Annem birkaç sene önce emekli olana kadar gerçekten çok çalıştı ama hiçbir zaman fakirlik sınırının üstüne bir geliri olmadı. Eğer Dr. King, Ella Baker, Fanni Lou Hamer, Malcolm X, Sivil Haklar Hareketi'nin anonim militanları ve bazı kritik hükümet programları olmasaydı, eminim ki yaşadığım hayata ya da eğitim ve iş fırsatlarına sahip olamazdım. Hayatta bile olmayabilirdim.
Dr. King, hayatının son günlerinde iktisadî eşitsizlik ve fakirlik hakkında yüksek sesle ve sıklıkla konuşurdu. Vietnam Savaşı'nın sonunun gözükmediğini ve milyonlarca Amerikalının -yani fakirlerin ve orta sınıfların- hayatlarını değiştirebilecek paraların buraya aktığını fark edince çok cesur bir şekilde askerî yapılanmayı eleştirdi. Bazıları ise onu aptal buldu, yurtsever olmadığını iddia ettiler.
Amerikalı işçi ailelerinin iş seçeneklerinin, düzgün ve makul fiyatlarda konut imkânlarının, kaliteli okullarının olmasının ve onlara fırsatlara ulaşma fırsatını vermenin nesi aptalca ya da burada yurtsever olmayan ne var? Dr. King, kendisinin efsanevî fakat kısa yaşamının son sahnesinin adını "Fakir İnsanların Kampanyası" koydu; çünkü ırkçılığın bu ülkede baskıcı bir güç olduğunu (ve hâlâ olmaya devam ettiğini) bilse de bizi bir araya getirenin şu temel anlayış olduğunu düşünüyordu: Kimse sadece hayatta kalabilmek için bu kadar mücadele etmek zorunda kalmamalı. Renginiz ya da dininiz ne olursa olsun parasızlığın parasızlık olarak kaldığını biliyordu.
Dr. King'i andığımız bugünlerde utanması gerekenler sadece Cumhuriyetçiler değil elbette. Bazı Demokrat arkadaşlarımız da onların yanında yer alabilirler. Kendilerine neden siyasi sistemimizin yavaş bir biçimde yozlaşmasına katkıda bulunduklarını sorabilirler. Siyasî kampanyaların ve makamların en yüksek teklifi verene gittiği bir sistem oldu. Sıradan Amerikalılar malî iflastayken neden bankaların ve şirketlerin sürekli kurtarıldıklarını da sorabilirler kendilerine. Neden daha fazla Demokratın, Occupy Wall Street (Wal Street'i İşgal Et) hareketini desteklemediğini de sorabilirler. Ben eminim ki Dr. King bu hareketi desteklerdi.
İnsanlar korkmuş ve umutsuz bir haldeler. Başkan Barack Obama, bir Martin Luther King değil (zaten kamu makamına gelmek için gerekli kısıtları düşündüğümüzde seçilmiş herhangi bir siyasetçinin Martin Luther King olma ihtimali var mı ki?) Fakat Obama yine de marjinalize olmuş Amerikalılara bir umut veriyor. Bu yüzden hâlâ Başkan Obama çok seviliyor. Her şeye rağmen kazandı ve biz de sanki kazanabiliriz gibi hissediyoruz.
Fakat eğer Martin Luther King'in sansürlenmemiş mesajlarına inanıyorsak o zaman aynı zamanda bu mesajların Cumhuriyetçi ya da Demokrat Partileri aştığını ve Beyaz Saray'da kimin olduğundan bağımsız olduğunu da biliyoruz. Bu mesajlar Dr. King'in kullanmamızı istediği güçlerle ilgili: Biz halkın "tehlikeli bir esirgemezlik" içinde olmamız gerekiyor ki hayatlarımız sadece kendimiz için yaşanmasın, başkaları için de bir şeyler ifade etsin. Bizim köprüleri kuranlar olmamız gerekiyor, yıkanlar değil. Başkalarına her gün yardım etmemiz gerekiyor, sadece King'in anısına tatil olan günde değil.
The Guardıan 16 Ocak 2012
Zaman
SON VİDEO HABER
Haber Ara