HABER MERKEZİ / TİMETURK
Kayıp çocukları için yıllardır mücadele veren Cumartesi Anneri’nden Kadriye Ceylan’ın dramı yürek sızlatıyor.
2004 yılında tuzakla İğneada’ya götürülen ve bir daha kendisinden haber alınamayan üniversite öğrencisi Tolga Baykal Ceylan’ın annesi olan Kadriye Ceylan ağır insanlık suçuna karşı yıllardır her cumartesi Galatasaray’da toplanan Cumartesi Anneri’nin içinde yer almış.
Ceylan, gözaltındaki kayıplarla ilgili “Yurdumuzda Osmanlıdan bu yana sisteme muhalif olan insanlara işkence etmek ve kaybetmek bir devlet politikası olarak uygulanagelmiş bir olgudur. Her ne kadar devletin içindeki açık ya da karanlık güçler bunu inkâr etse de, bu ağır insanlık suçu hâlâ uygulanmakta olan bir politikadır” diyor.
Şubat 2011’de TBMM İnsan Hakları Komisyonu’na bağlı bir alt komisyonun kurulduğunu belirten Ceylan, “bu komisyonun çalışmaları bizi tam anlamıyla hayal kırıklığına uğratmıştır” dedi.
Ceylan, bu komisyonun kayıplar gerçeğini ortaya çıkarmak için değil, örtbası pekiştirmek için kurulmuş olduğunu iddia etti. Ceylan ayrıca “Komisyon bunu, Tolga Baykal Ceylan'ın gözaltında olmadığını açıkladığında kanıtlamış oldu” diye konuştu.
Ceylan, “Oğlum Tolga'nın gözaltında kaybedildiği gerçeği tüm açıklığıyla ortada dururken, bu komisyon bunun aksini iddia edebilmiştir” şeklinde konuştu.
Ceylan, açıklamalarını şu şekilde sürdürdü: “Bu komisyon; devletin delilleri karartmasının, oğlumun katilini ve kaybedilişini gerçekleştirenlerin, hakkında ilk başta öldü, ardından yurtdışında yaşıyor gibi senaryoların üzerine bile gitmemiştir. Keşke devletin işlediği bu suçlar cezasını bulsaydı. Çok istedik, mücadele etik ama olmadı. Anladık ki devletin içindeki ne siyasiler, ne bürokratlar, ne de yargıçlar, kaybedilen evlalarımızın akıbetini ortaya çıkarmayacak.
Cemil Kırbayır’ın, "öldürüldü" diye açıklanması da kimseyi yanıltmasın. O sadece göz boyamak içindi, artan dış baskılardan dolayıydı. Dünya biliyor artık, yurdumuzda zorla insan kaybetmelerin devlet tarafından her zaman her dönemde fütursuzca işlendiğini.”
Ceylan, sözleri şu şekilde tamamladı; “Oğlum göz göre göre kaybedildi. Bu komisyon neyi araştırdı, neyi soruşturdu. Oturdular, oğlumu kaybedenlerle sohbet ettiler sadece. Bir kez daha anladık ki ancak bağımsız araştırma komisyonları bu ağır insanlık suçlarını araştırabilir. Gözaltı ve kayıplar gerçeğini araştırmak için derhal bağımsız araştırma komisyonları kurulmalıdır.”
