Haber Merkezi / TİMETURK
İzafi’nin özel gen frekansında iki ayda bir tekrar eden hata, Türkiye’yi Mayıs ve Haziran aylarında
da etkisi altına alacaktır.
“Düşünce şüpheyle başlar.
Düşünce, tezatlarıyla bütündür.
Zıt fikirlere kulaklarımızı tıkamak, kendimizi hataya mahkûm etmek değil midir?”*
Kafamız karışık hocam!
Çünkü bir perspektif edinebilmek için günlerce, haftalarca çalıştık. Her şeyden önce gerçeğin yalaklarına değindik ve olabildiğince gerçekle bağdaş olduk. Çünkü edebiyatçının anlatmak istediği ile anlattığı arasında ince çizgiler olduğu sırrına vardık. Bu çizgiler arasında edebiyata kavramsal alan yaratma çabasının kimi zaman görme, algılama, hatırlama biçimlerimizi sansürlediğini sezdik.
Sanatçının kazıttığı anlam üzerine başkalarının kabuklu, tırtıklı malzemeler sıkıştırıp kavram ve anlam karmaşası yaratma eylemiyle ortaya setler kurduklarını gördük. Gözümüzü, gönlümüzü karanlıkla çiftleştirmedik. Sanatçının anlattığı kavramların çerçeveden sökülüp atılmasına şahit olduk. Ve anlamaya kalkıştık: kafada anlatılanla eserde anlatılanın bir olmadığı üzerinde çalıştık.
Sanatçının ne iyi ne kötü olabileceği şüphesiyle karşı karşıya kalmıştık ki;
Düşüncenin düşünceye tahammülsüzlüğü insanın en yükseğinde olduğu fikrine aşikâr olduk. Bu nedenle ne zıddımıza inkar düğmeleri sıraladık ne de olanı bütünüyle kabul ettik. Gerçeğin her zaman orada durduğuna inandık, o ihtimalin ucundan tutmaya karar kıldık. Öze ait olanla olmayanı ayırt ettik. Sonra anladık ki: biz de söylemek istediğimiz birçok şeyde yanlış anlaşılacağız ve yanlış anlatılacağız. Bunun bir ziyanı yok, dedik. Sırtı bize dönük olan adamın biri:
Deneyim, herkesin yanlışlarına verdiği addır.** dedi.
Önce sustuk. Düşündük. Yanlışların deneyim kazandırdığı hayaline takılıp gitmedik, doğrunun yarattığı gravürleri de göz hapsinde tutma gerekliliğine soyunduk. Çünkü başkasının doğrusu bizde eğri, bizim doğrumuz da başkasında eğri görülebilir, dedik. Soluk soluğa masanın başına oturduk.
Dördümüz de düşünceliydik, endişeliydik. Sonunda biri silkeledi bizi:
Eğer bir hedefe varmak istiyorsak; bir okçunun oku yayında germesi, okunda yaya teslim olması gibi, bizimde kendimizi edebiyata ve insana teslim etmemiz gerekir, dedi.
Sonra İzafi Dayı konuştu:
İnsanlar birbirlerinden uzak mesafelerle ayrılmış yıldızlar gibi, kendi hususi boşlukları içinde dönen, hepsi yalnız, hepsi mahrem ve başkalarına kapalı birer dünyadır.***
Yaşayacağız İzafi Dayı, çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz.****
*Cemil Meriç **Oscar Wilde ***Berna Moran **** Antov Çehov (Vanya Dayı)
İçindekiler
Öykü:
Satamadan Getirdi Beni- Ahmet Büke
Sakinler Sitesi- Onat Bahadır
Mutlu Ülkeler Haritası- Banu Kaba
Cenin Sorgusu-Mustafa Orman
Şiir:
Berdücesi-1962- Cahit Zarifoğlu
Kopuk Replikler- Mustafa Orman
Kaderimin Oyunu Mp3(Kaliteli Ses)- Ceylân Öztürk
‘Yasin’- O.Kerem Kohen
Tekstilde Kopan Kayış- Faruk Serkan Yılmaz
İnkâr – Kubilay Bürgan
Mutluluklar- Muhammet Yaşar
Deneme:
Bohem Üzerine Küçük Bir Deneme- Artun Avcı
Araştırma/İnceleme:
Doğulu Kafka: Sâdık Hidâyet
Şair Yaşar Nezihe Bükülmez
Anlatı:
Osmanlı Koleksiyon- Mustafa Özbilge
Kurgu:
Cemal Süreya, İlhan Berk’i Anlatıyor
Söyleşi:
Aram Dildar ile Press Filmi Üzerine- Ökkeş Koska
Kitap:
Irmağın En Mavi Yeri
‘Penaltıcının Endişesi’
Sel ve Kum
Dağıtım Noktaları:
İstanbul: Mephisto(Taksim, Kadıköy),Kibrit kitabevi(Taksim) Simurg(Taksim) Ağaç kitabevi(Fatih) İnkılap kitabevi(Fatih) BİSAV(Fatih) İmge(Kadıköy)
Ankara:İmge, Dost, Bileşik, turhan kitabevleri.
İzmir:Pan kitabevi(Karşıyaka)
Bursa:Asa kitabevi, BKM(Bursa Kültür Merkezi)
Diyarbakır:Kafka kitabevi
İzmit: Taraklı Sahaf, Gezgin kitabevi(Gebze)
Gaziantep:Yaşar Cevizli kitabevi...
