Devrimlerin benzerliği

ABDURRAHMAN ELRAŞİD / Şark ül Evsat

Libya’da yaşananları Tunus’taki devrimin tek sonucu olarak görmek imkânsız olsa da bu devrimin katkıda bulunduğu ve Libya’daki isyan ateşini körüklediği doğru. Libya’da muhalefet, yıllarca Albay Muammer Kaddafi rejimini devirmeye çalıştı, ancak her defasında bastırıldı. Bugün Bingazi ve Libya’nın doğusunda yaşanan olaylarsa, rejimi devirme amaçlı en büyük girişimler. Ülkedeki devrim, ordunun yönetim ve bekçiliğine razı olan Tunus ve Mısır’daki hareketlerin mücadele ettiklerinden daha farklı şartlarla mücadele ediyor. Çünkü Libya’da muhalefetin bütün taleplerini reddeden rejim dışında bir şey yok. Muhalefet, kısmi çözümleri reddediyor. Dolayısıyla ülkede bugün halk gösterilerinden ziyade bir savaş hali mevcut.

Salih boyun eğebilir
Yemen’deyse baskılar çeşitli, talepler farklı. Devlet Başkanı Ali Abdullah Salih, başkanlığa aday olmayacağı ve oğlunun da gelecek seçimlere girmesini önleyeceği sözünü verdi. Fakat muhalefet daha fazlasını istiyor. Ülkenin güneyindeki gösterilerse yeni olmayıp, güneyin ayrılmasını talep ediyor. Salih bunu reddetse de baskılar sebebiyle boyun eğebilir. Belki de bölgeye federatif yetkiler bile verebilir.

Yemen’deki isyan, Tunus’un olağan sonucu değil, aksine bir süre önce başlamıştı, fakat yeni şiddetlendi.
Daimi olarak mezhepçi deprem hattında yaşayan Bahreyn’deki gösterilerse, Şiiler ve Sünniler arasında kutuplaşmayı doğurdu. Hükümet ortada kaldı. Rejim, bazı siyasi reformlar yaptıysa da vatandaşın geçim derdini çözemeyince bu reformlar yetersiz kaldı. Bahreyn, zengin Körfez ülkeleriyle çevrili, kaynak fakiri bir ülke. Bu durum, ucuz fiyata benzin ve gıda ihtiyaçlarını karşılamak için Suudi Arabistan’a gitmek zorunda kalan Bahreynli vatandaş için şartları zorlaştırıyor. Hükümetse halkın katılımını genişleterek, vatandaşlarını kendisiyle birlikte sorumluluk almaya teşvik edebilir.

Radikal