Muhammed Buazizi’nin asil hatırasına…
Vira Bismillah…
Yeni bir dünyaya dolduruyorum yüreğimi
Yeni bir dünyaya doğrultuyorum yüreğimi
Çalınan ümitler adına
Kimsesizler adına
Aziz ekmek adına
Sustum susulacak bütün kelimeleri
Sıradağlar gibi sustum
Harf harf büyüyen bir çığlığım artık
Damla damla biriken
Sabırsız bir okyanus
Ve şimdi tek tek
Paslı çivileri dökülecek dünyanın
Bu kirli dekor
Bu uçarı senaryo
Bu rezil temsil
Hepsi
Hepsi tuzla buz
Bir ben kalacağım sahnenin ortasında
Yalın
Yalansız
Ve de belki uygunsuz
Evet…belki uygunsuz
Ne ismim anılası beyler katında
Ne cismim bilinesi
Sağır duvarları delen en üst perde sessizlik
Çığ çığ büyüyen minicik kar tanesi
Bildik bilinmedik cümlelerin içinde
Hüzünbaz sıfatların tamladığı nesneyim
Ne ünvan
Ne şecere
:Bir kıvılcım sadece
Çerağ kıldım cirmimi aydınlık yarınlara
Ya yeniden kurulsun
Ya da batsın bu dünya
