Halk hareketinin başkent Kahire’deki karargahı Tahrir Meydanı henüz pes etmiş değil; ülkeyi 30 yıldır yöneten Hüsnü Mübarek de en az onlar kadar inatçı.
Bazı Mısırlıların belirsizliğe tahammülü kalmamış: “Artık Tahrir Meydanı’ndan ayrılmalılar. İnsanlar işlerinin başına dönmeli. Ne devlet kurumlarında ne de özel sektörde iş yok, satış yok. Burada ve ülkenin her yerinde ticaret yara aldı.”
“Cumhurbaşkanı istifa edene kadar meydanları bırakmayacaklarını söylüyorlar. Onun koltuğunu bırakacağı falan yok. Bu yüzden işyerlerimizi mi kapatalım? Altı günde çok şey kaybettik ya altı ay sürerse! Olan bize oluyor.”
25 Ocak’ta başlayan protestoların daha ne kadar süreceğini henüz kimse kestiremiyor. Demokrasi isteyen halkın bu yolda ne kadar bedel ödemeye hazır olduğu ise bir başka soru işareti. Nüfusunun yüzde 40’ı günde iki dolarla geçinen Mısırlılar, demokrasi kadar normal bir hayata da özlem duyuyor.