Bir Filistinli ailenin evinin yıkılmasını önlemeye çalışırken İsrail buldozeri tarafından ezilerek katledilen Amerikalı barış gönüllüsü Rachel Corrie'nin hayatı sahneye taşındı. Corrie'nin günlüklerinden yola çıkılarak yazılan ve ilk olarak ölümünden 3 yıl sonra sahnelenen "Benim Adım Rachel Corrie" adlı oyunun Türkiye galası 27 Ocak'ta yapılacak.
Rachel Corrie, 16 Mart 2003 yılında Amerikalı Barış Gönüllüsü olarak Filistin'e gitmiş, bir ailenin evini korumak isterken İsrail buldozerinin altında kalarak yaşamını yitirmişti. Rachel'in Filistin'e gidiş süreci ve orada yaşadığı tüm sıkıntılar Rachel'in günlüklerinden yola çıkılarak tiyatro oyunu oldu. Adına da 'Benim Adım Rachel Corrie' denildi. Oyunun galası 27 Ocak saat 20.00'da Muammer Karaca Tiyatrosunda izleyicisiyle buluşacak. Galaya Rachel'in anne ve babası Cindy ve Craig Corrie de katılacak.
Rachel Corrie fotoları için tıklayın
Rachel Corrie'nin günlük ve yazılarını, ünlü İngiliz aktör Alan Rickman ve The Guardian gazetesi editörü Katharine Viner derledi. Türkçe'ye çeviren Setenay Yener, aynı zamanda "Benim Adım Rachel Corrie"nin oyuncusu. Turgay Kantürk'ün yönettiği ve A-Z Kültür Sanat Ajansı tarafından prodüksiyonu gerçekleştirilen oyun, İstanbul'daki sahnelerinin ardından tüm Türkiye'yi dolaşacak.
Oyun, Rachel'ın ölümünden üç yıl sonra sahnelendi ve İngiltere'de tiyatro izleyicileri tarafından belirlenen Yılın En İyi Yeni Tiyatro Oyunu Ödülü'nü aldı. Londra'daki başarıdan sonra Benim Adım Rachel Corrie'nin New York'ta sahnelenmesine karar verildi. Fakat oyunun sahneleneceği New York Theatre Workshop, oyunu son anda herhangi bir açılış tarihi belirtmeksizin erteledi. Bu karar çoğu tiyatro yazarı, eleştirmeni, oyuncusu ve izleyicisi tarafından kınandı. Alan Rickman, bu kararı "korku kaynaklı kötü bir sansürcülük" olarak yorumladı. Oyun, ABD'de yasaklansa da birçok ülkede sahnelendi.
A-Z Kültür Sanat Ajansı, oyun için "İnsanlığın Ortak Vicdanı Rachel'a ve Dünyanın Mazlumlarına" diye yaptığı açıklamada, şöyle diyor: "Yaşamı kadar ölümü de ses getiren Rachel, acının ve hüznün toprağı Filistin'de yükselen bir sesti. Bu sesi duyurmak ve Rachelların hala var olabildiklerini düşünmek bize ümit veriyor. Bu projeyle tanıştıktan sonra kendimizi Henry ve Waldo'nun diyaloğundan çıkaramadık;
-Biz niçin orada değildik?
İşte bugün hep birlikte oradayız..."
Rachel Corrie Olympia, Washington'da doğan 23 yaşında Amerikalı bir barış eylemcisiydi. 2003'te Uluslararası Dayanışma Hareketi'ne (International Solidarity Movement) katıldı ve barış gönüllüsü olarak Filistin'e gitti. 16 Mart 2003'te bir İsrail buldozeri tarafından ezilerek öldürüldü. Öldürüldüğü sırada Filistinli bir ailenin evinin yıkılmasını engellemeye çalışıyordu.
Sözcüklere ve şekillere olan merakını küçük yaşlarda göstermeye başlayan Rachel, eli kalem tutar tutmaz gözlemlerini kağıda dökmeye koyuldu. Çevresinde olup bitenleri kendine has bir üslupla ifade etmeye çalışırken, dünyanın herkes için yaşanılabilir, barışçıl bir yer olacağı günü görebilme arzusunu da her fırsatta dile getirdi.
Rachel, daha 10 yaşındayken, "Dünyada Açlık Konferansı"nda şu konuşmayı yapmıştı: "Başka çocuklar için buradayım. Buradayım çünkü umursuyorum. Buradayım çünkü her yerde çocuklar acı çekiyor ve çünkü her gün 40 bin kişi açlıktan ölüyor. Buradayım çünkü bu kişiler çoğunlukla çocuk. Biz, yoksul insanların her yanımızda olduğunu ve bizim onları umursamadığımızı anlamak zorundayız. Biz, bu ölümlerin önlenebilir olduğunu anlamak zorundayız. Biz, üçüncü dünya ülkelerindeki insanların da bizim gibi düşündüklerini, bizim gibi güldüklerini, bizim gibi ağladıklarını anlamak zorundayız. Biz, onların bizim rüyalarımızı gördüğünü, bizim de onların rüyalarını gördüğümüzü anlamak zorundayız. Biz, onların biz olduğunu anlamak zorundayız. Biz, onlarız. Benim hayalim, 2000 yılına kadar açlığı durdurmak. Benim hayalim, fakirlere bir şans vermek. Benim hayalim, her gün ölen 40 bin insanı kurtarmak. Benim hayalim, hepimiz geleceğe bakıp orada parlayan ışığı görürsek gerçekleşebilir ve gerçekleşecektir. Açlığı umursamazsak, o ışık söner. Hepimiz yardım edersek ve birlikte çalışırsak, büyür ve yarının imkânlarıyla özgürce o ışık yanar." EHA
