Bursa Emniyet Müdürlüğü ekipleri, sokaklarda kalan kimsesiz mağdurları ekip arabasıyla barınma evine getiriyor. Son olarak dün gece donmak üzereyken bulunan Ethem Ulusoy, Küçük Sanayi mevkiinde çöpleri karıştırırken polis tarafından bulunarak barınma evine getirildi.
UNUTULANLAR; UNUTANLARI ASLA UNUTAMAZLAR
Bursa Büyükşehir Belediyesi'nin kimsesiz, evsiz ve ihtiyaç sahibi vatandaşların soğuk havalarda barınması için her kış açtığı barınma evi, Ankara yolundaki eski Köy Hizmetleri Müdürlüğü binasında bu sene de kimsesizlerin uğrak mekanı oldu. Geçtiğimiz yıl, kış mevsiminde 500 kişinin faydalandığı barınma evinde şimdilik 169 kişi kalıyor. Giriş kapısında 'Unutulanlar, unutanları asla unutmaz' notu yazılan barınma evinde sürekli görev yapan bir sorumlu, doktor, hemşire, bilgisayar elemanı, güvenlik görevlisi, temizlik personeli ve şoför olmak üzere 22 personel, 7 gün 24 saat hizmet veriyor.
BURASI OLMASA HIRSIZLIK BİLE YAPAN OLUR
Barınma evi sakinlerinin hayat hikayeleri de yürek burkuyor. Kimileri, aile özlemi çekiyor, kimileri geçmişte yaptıkları hatalarla yüzleşiyor. Sokaklarda yaşamaya mecbur kalmasından sadece kendisinin sorumlu olduğunu belirten Mehmet Meriç (62), esnaflık yaparken iflas etmiş. Çalışma hayatına bankacılıkla başlayan Meriç, çeşitli işkollarında çalıştıktan sonra iflas etmiş. 2 yıldır kışı barınma evinde geçiren 2 erkek çocuk babası olan Meriç, "Yaşadıklarımdan tamamen ben sorumluyum. Çok hata yaptım. Burada sıcak bir yuvada hatalarımla yüzleşiyorum. Çocuklarım benim bu halimi bilmiyor. 6 senedir sokaklarda kalıyorum." dedi.
Eşinden ayrıldıktan sonra sokaklarda yaşamaya başladığını belirten Engin Demiral (32) ise kış mevsiminin hiç geçmesini istemeyenlerden. Havların soğumasıyla birlikte 2 senedir barınma evine geldiğini anlatan Demiral, "Burası olmasa, bu insanlar hırsızlık, kapkaç yapabilir. Çaresizlik kötü bir şey. Toplumun dışladığı insanlara burada kucak açılıyor, her türlü ihtiyaçları karşılanıyor. İnsanların çocuklarının, eşlerinin yapmadığı hizmetler burada bize veriliyor." diye konuştu.
EN BÜYÜK HATAM YUNANİSTAN'DAN KAÇMAK OLDU
Hayatının 44 yıllık bölümünü sokaklarda geçirdiğini anlatan Emin Müminoğlu, en büyük hatasının 1966'da Yunanistan'dan kaçmak olduğunu söyledi. Türkiye'ye kaçak yollardan girdiğini belirten Müminoğlu, şunları söyledi: "En büyük hatam kaçmam oldu. Akrabalarım orada kaldı. Burada kimsem yok, sokaklarda kalıyorum. Belediyenin bu hizmeti de olmasa hiç sıcak yemek yüzü görmeyeceğim. Hiç olmazsa senenin 3-4 ayı burada kalıp, kendime bakabiliyorum. Herkes soğuklarda sıcak özlemi çekiyor. Ama bizler, sıcak havaların hiç gelmesini istemiyoruz. Çünkü bahar aylarında havalar ısınınca bize sokakların yolu görünüyor."
Remzi Avcı (63) ise Anadolu Ajansı'nda 1977-1979 yılları arasında stajyerlik yapmış. İlerlemiş yaşına rağmen çalışmak istediğini belirten Avcı, geçmişte çeşitli işlerde çalıştığını, emekli olabilmesi için 650 gün SGK pirimi yatırması gerektiğini belirtti. Avcı şöyle devam etti: "Keşke iş bulup çalışabilsem, buralarda benim yerime başkaları kalır. İmkanım olsa, buraları meşgul etmem. Çünkü benden daha çok ihtiyacı olanlar vardır. Geçmişte ben de gazetecilik yaptım." dedi.
Hüseyin Özel de sıcakların hiç gelmesini istemediklerini söylüyor. Kazım Kuş (55) isimli kimsesiz de dışarıda kalmanın zorluklarını anlatıyor. Toplum tarafından dışlanan kimsesizlerin kış şartlarında daha da zorlandığını ifade eden Kuş, barınma evinde arkadaşlarıyla sohbet etmenin tadını çıkarttıklarını dile getirdi. 49 yaşındaki Murat Taşkın da yaşadıklarını anlatması halinde bir kitap yazılabileceğini belirterek, "Burası bizim için 5 yıldız konforunda bir yer. Herkes baharın gelmesini istiyor ama bahar gelip, havalar ısınınca yeniden sokaklara döneceğiz. Burası çok güzel, arkadaşlarımız güzel. Sıcak yemek imkanımız var. Yediğimiz önünde, yemediğimiz arkamızda. Yiyecekten, giyeceğe, sigaradan tıraş malzemelerine kadar tüm ihtiyaçlarımız karşılanıyor. Buradan sonra sokağa tekrar dönmek çok zor." ifadesini kullandı.
