Önümde duran fotoğrafına bakıyorum. Batman’da bir çayhanede çekilmiş. Cumhurla oturmuş sohbet ediyor. O gülen yüzü cumhura güven telkin ediyor. Karşısında oturan yaşlıca Kürt vatandaşımız kendisine Türkçe ve Kürtçe türküler söylüyor. Gül, son derece memnun. “Bütün çaylar benden!” diyor muhabbeti koyulaştırmak adına.
Abdullah Gül, bu yüzden devletin cumhura açılan yüzüdür. Cumhur Gül’e dokunarak devletin kendisine ait olduğunu hissediyor artık. Cumhuriyet’in kendisine ait olduğu duygusuna kapılıyor.
O yaşlı Kürt vatandaşımız Gül’ün karşısında güvenle ve mutlulukla kendi anadilinde türkülerini söylüyor.
Dün anadilini yasaklayan ve kendi varlığını kabul eden bir devlet vardı karşısında. Bugün ise varlığını kabul eden ve anadilini özgürce kullanmasına izin veren bir devlet var. Ve o devletin Gül gibi bir Cumhurbaşkanı.
Cumhurbaşkanı Gül’e kendi anadilinde hoşgeldin diyor.
YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ
