Türkiye enteresan bir ülke.
Ama aynı zamanda kendini tekrar etme özelliğine de sahip.Belli periyotlarla, bazı olayların ağır çekim tekrarını yaşıyoruz.
Şöyle ki; Hanefi Avcı'nın makam odasından çıktığı iddia edilen ses kayıtları gündeme bomba gibi düştü. İddiaya göre birileri herkesi dinlemiş ve arşivlemiş.
'Yasa dışı dinlenildiği' iddiasıyla ortalığı yangına veren bir ismin telekulakla itham edilmesi ayrı bir konu ama herkes 'Avcı gibi tecrübeli bir müdürün dinleme kayıtlarını neden odasında tuttuğu?' sorusuna cevap arıyor.
Daha önce de söylediğim gibi bu makul bir soru. Bu arada not edelim: Telekulak yaygarası yapanların söz konusu Avcı olunca 'Yapmamıştır, saçma' deyip topu taca atması da manidar.
Ama biz bu durumla ilk kez karşılaşmıyoruz...
Ergenekon sürecinde de benzer durumlarla karşılaşmıştık. Özellikle Veli Küçük ve Şener Eruygur başta olmak üzere çok sayıda Ergenekon sanığının evinde, ofisinde silahlar, fişlemeler, suikast planları çıkmıştı.
O zamanda 'Böyle bir tedbirsizliği nasıl yaparlar ?' sorusu gündemi meşgul etmişti.
Aslında sorunun cevabı çok karmaşık değil.
Güvenlik bürokrasisinde bir 'arşivleme merakı' vardır. İmza attıkları önemli evrakların bir kopyasını alırlar.
Aynı zamanda bazı üst düzey bürokratlarda özgüven patlaması da vardır.
Veli Küçük de Şener Eruygur da Levent Ersöz de Levent Bektaş da 'Bize bir şey olmaz' düşüncesindeydi.
Avcı'nın da gözaltına alındığı gün yakın çevresine 'Beni gözaltına alamazlar, evimi arayamazlar' dediği biliniyor.
Gelelim Avcı'nın evi ve ofisindeki aramalara.
Bu konudaki en sağlam veri şüphesiz arama-el koyma-muhafaza altına alma tutanakları.
Avcı'nın hem evi hem de makam odası 28 Eylül günü eş zamanlı aranıyor. Savcı Hasan Gönen; beraberinde zabıt katibi ve 7 polis memuru, iki kamera eşliğinde arama yapıyor.
Tüm arama kayda alınıyor. Saat 11.05'te başlayan çalışma akşam 21.00'de bitiyor.
Tek tek numaralandırılıp delil torbalarına yerleştirilen bulgulara göre Avcı odasını pek boşaltmışa benzemiyor. Çünkü laptop, USB bellekler, harici hard diskler, cep telefonları ve çok sayıda CD var. Hatta emniyetle ilgilisi olmayan kitap ve CD'ler de masada duruyor.
Bugün tartıştığımız ses kayıtları ise '10 numaralı delil' başlığında 'dinlenme odasında, gardırobun üzerindeki siyah çanta da çıkan 24 adet teyp kaseti' olarak tutanağa geçiyor.
Evinde ise aynı anda Savcı Aydın Tekin eşliğinde arama yapılıyor. Şenay Avcı nezaret ediyor ve 5. saatin sonunda tutanağa 'Herhangi bir zarar ziyan yoktur' imzasını atıyor. Tüm arama da kameralarla kaydediliyor.
Avcı odasını topladığını, bulunanların kendine ait olmadığını söylüyor.
Fakat Eskişehir Emniyeti'ndeki herkes Avcı'nın odasını toplamadığını teyit ediyor. Hatta 31 Ağustos'ta Taraf'tan Mehmet Baransu ile makamında 'teyp kırdıran bir röportaj' da yapmıştı.
Üstelik, ses kayıtları basına yansıyıncaya kadar yani 28 Eylül'den 10 Ekim'e kadar 'Odamda çıkanlar benim değil' demedi.
Oysa tutanağın bir kopyası ailesine ve avukatlarına da verilmişti. Dikkatini çeken bir anormallik varsa itiraz etmesi gerekmez miydi?
Ayrıca, kendini Silivri'de ziyaret eden CHP heyetine 'Onlar müzik kasetidir' demişti.
Yani, Avcı 'Nasıl olsa bir şey olmaz' diyerek kendince en güvenli yerde arşivlemiş ses kayıtlarını. Bu haliyle de Titanik'in kaptanı John Smith'e benziyor denebilir. Smith de özgüven patlamasıyla 'Bu gemiyi tanrı bile batıramaz' demişti.
Kaldı ki, burada konu o ses kayıtlarının nerede bulunduğu değil. Nerede nasıl bulunursa bulunsun, ortada bir telekulak skandalı var.
Adem Yavuz Arslan / Bugün
Adem Yavuz Arslan / Bugün
