Mısır halkı her an Mübarek'e isyan edebilir!

AHMED AMRABİ*

30 yıldır sıkıyönetimin kaldırılmadığı Mısır'da gelir dağılımındaki eşitsizliğin de giderek artmasıyla birlikte halk isyan etmenin eşiğine geldi.

Mısır Cumhurbaşkanı Hüsnü Mübarek, “Mısırlılar olarak hepimiz aynı hendekteyiz” dedi. Gerçekten öyle mi?
O halde şu tabloyu açıklasın: Milyonerler ve milyarderler, mezarları mesken edinmek zorunda kalan insanlarla yan
yana yaşıyor. Bu tablo, aşırı servet sahibi bir kesimin ‘şanslı’ ve sıkıntılı büyük çoğunluğun ‘şanssız’ olduğu yaklaşımıyla tesadüf eseri oluşmadı. Bu tablo yasama ve güvenlik politikalarıyla desteklenen belirli bir ekonomi politikasının sonucu. Eğer Mübarek bu sözleriyle muhalefete bir program sunması için meydan okumaya çalışıyorsa, kendisine en yakışan öncelikle rejimin 30 yıl boyunca benimsediği ve bu astronomik sınıf farkını ortaya çıkaran siyaseti açıkça ve dürüstçe izah etmesi.

Tahmin edildiği üzere Mısır’da artan yaşamsal baskılar halk arasında rahatsızlığa yol açtı. Bu rahatsızlık, sokaklarda halkası genişleyen öfkenin ifadesi olarak daha da artacak bir kaynamaya dönüşmeye başladı. Başkan ‘toplum güçlerinin etkileşimi’ diye tanımladığı bu olguyu, ‘toplumumuzun canlılığına’ kanıt olarak görerek sağlıklı ve ‘olumlu’ buldu. Bunlar sakin ve ağır başlı sözcükler, ancak gerçek epey farklı. Mısır’daki gerçekler şunlar: Sıkıyönetim ve ‘devlet güvenlik mahkemeleri’ adı verilen korkunç araçlar 30 yıldır yürürlükte. Sokaktaki barışçıl gösteriler vahşice bastırılıyor.

Peki çıkış yolu ne? Başkan bütün vatandaşları, ‘ezici çoğunluğun gerçek ihtiyaçlarının bilincine vakıf bir ortak noktada’ buluşmaya çağırıyor. Bu sözler güvenilir değil. Zira iktidardaki rejim benimsediği serbest pazar ekonomisinin hali hazırdaki büyük toplumsal uçurumu ortaya çıkardığını kabul etmeli. Bu büyük uçurum, servetin ritmi hızlandırılmış bir geçim sıkıntısı yaşayan çoğunluğun aleyhine olacak şekilde milyarder ve milyonerlerin eline geçmesine yol açtı.

Fakat buradaki büyük sorun rejimin kendisini kendiliğinden değiştirmemesi. Güvenlik baskısı çıkar sahiplerinin
emriyle harekete geçiriliyor. Hatta bazıları göstericileri püskürtmek için tazyikli su yerine gerçek kurşun kullanılmasını bile istedi. Geçim baskısı altındaki sokaklar ancak bir kez daha isyan ederek sakinleşir. Fakat bu rahatsızlık örgütlü bir biçimde ifade edilmedikçe, arzulanan değişim gerçekleşmez.

*Katar gazetesi Vatan, 10 Mayıs 2010

Tercüme: Radikal