Ebedi kentin edebi rehberleri

İstanbul'a bak ey okur. zamanın taze yaralar açıp eski izleri kapattığı; yeni tüneller, çukurlar kazıp eski dehlizleri, sarnıçları doldurduğu; her geçen gün kılık değiştiren, eskinin üzerine betonlar örten, zamanın aralıksız darbeleriyle durmadan biçim değiştiren şu şehre bir bak. Bugün baktığın şehir yarın aynısı olmayacak. Senin bir rüya gibi geçip giden hayatın, sürekli değişen bu koca şehrin hayatında, topuklarının eskittiği bir merdiven basamağı, okulda sırana kazıdığın bir yazı, bir fotoğrafçının arşivindeki vesikalık bir fotoğraf olarak kalacak. Ama bu şehir senin anılarında derin izler bırakacak. Denizi, insanları, ağaçları, binaları, sokakları, merdivenleri ve mezarlıklarıyla...

Yazıya daha güzel bir giriş bulsam yazardım, ama maalesef yukarıdaki paragraf bana ait değil. Karikatürist, öykücü, şair Tuncer Erdem iki ay önce yayımlanan "İstanbul - Zamanın Suya İzi" (Yapı Kredi Yayınları) adlı kitabını böyle sunuyor okura. Kitap, kentin bazı anıtlarını (Ahırkapı Feneri, Bozdoğan Kemeri, Bomonti Bira Fabrikası vb.), bazı muhitlerini (Surlar, Bahariye, Akaretler vb.) bazı sakinlerini (Abdülhak Şinasi Hisar, Şehirliler, Kediler, Çingeneler vb.) ve bazı figürlerini (56 Chevrolet, Palamut, Ebabil vb.) anlatan bir şiir - desen çalışması. 2010 Avrupa Kültür Başkenti olmaya hazırlanan İstanbul'la ilgili son birkaç ayda yayımlanan ve kenti bir tür edebi haz vererek anlatan rehberlerin çok iyi bir örneği. (Bunda, edebiyatçıların elinden çıkmış olmalarının payı olmasın?)

Ebedi kentin edebi rehberleri

İstanbul'u gezdirmenin insanın içine de işleyen daha iyi bir yolu olmalıydı. Edebiyatçıya güvenildi, oldu.