Eski meslekler can çekişiyor

Yaşanan teknolojik gelişmeler bir taraftan hayat standartlarımızı yükseltirken, bir taraftan da yaşam tarzımızı değiştirdi. Yaşanan bu değişiklik ise bazı meslek dallarının yok olup gitmesine zemin hazırladı. Kalaycılık, hallaçlık, nalbantlık, keçecilik gibi binek ve koşum atı malzemeleri üretim işi olan saraçlık da can çekişen, gerekli destek ve ilgi sağlanamaması halinde ise yok olmaya mahkum olan mesleklerden bir tanesi haline geldi.

MESLEĞİN SON HALKASI İHSAN USTA

Zaman içerisinde yaşam standartlarının yükselmesi ile birlikte saraçlık mesleği, eski popülerliğini yitirdi. Gelişen teknolojiye ve değişen yaşam standartlarına direnen saraç İhsan Diğilli, artık mesleğin son halkası olduğunu ve kendisinden sonra mesleğini icra edecek kimsenin olmadığını ifade etti. Sadece Konya?da değil, Türkiye genelinde bu mesleği icra edenlerin sayısında ciddi düşüş yaşandığını ve mesleğin yok olmaya mahkum edildiğini ifade eden saraç İhsan Diğilli, ?Babamdan miras kalan mesleğim, artık tarihe karışmak üzere. Nostaljinin bir parçası olma yolunda ilerleyen bir mesleği icra etmeye çalışıyorum. Çünkü benden sonra ne bu işi yapmayı düşünen bir vekilim var, ne de ata mesleğimiz olan saraçlığın devam etmesi için bir teşvik var. Şu an Konya?da bu işi yapan tek zanaatkar benim? diye konuştu.

?MUM DİBİNE IŞIK VERMEZ MİSALİ ÇALIŞIYORUM?

Kırbaç, eğer, keçe, başlık, dizgin, fayton takımı ve at arabası takımı gibi yaptığı bir çok ürünü dünya çapında pazarladığını ifade eden saraç İhsan Diğilli, ?Türkiye?nin yanı sıra Yunanistan ve İtalya gibi atlara önem verilen ülkelere ürünlerimi pazarlıyorum. Ancak, mum dibine ışık vermez misali Konya için hiçbir şey yapamıyorum. Bu konuda ben üzerime düşen görevi fazlasıyla yerine getirmeye hazırım. Ama Konya?yı yöneten yöneticilerimiz her ne hikmetse, Mevlana diyarı Konya?da tarihi bir çalışma yaparak, tarihi dokunun canlanmasına katkı sağlamaktan kaçınıyorlar? ifadelerini kullandı.
KÜLTÜREL DEĞERLERİMİZİ KORUYAMIYORUZ
Saraçlık mesleğinin, Osmanlı?nın da ötesinde kökü Selçuklulara kadar dayanan tarihi bir meslek olduğuna dikkat çeken Diğilli, ?Selçuklu Devleti?nin payitahtı olan Konya?da Selçuklulardan kalma bu güzel zanaatın devam ettirilememesi ve kültürel değerlerin göz ardı edilmesi ne büyük bir eksikliktir. Mevlana diyarı olan Konya?da tarihi dokuyu canlı tutmak için ne belediyelerimiz, ne de kültür müdürlüğümüz gerekli çalışmayı yapmıyor. Konya turizminin temeli olan Hz. Mevlana Türbesi, her yıl milyonlarca turisti Konya?ya çekiyor. Ancak, turistlerimiz bence, Mevlana çevresinde beklediklerinden çok daha farklı bir manzarayla karşılaşıyor. En azından Mevlana çevresinde faytonla seyahat edilebilecek bir altyapı hazırlanmalıdır. Bu konuda belediyelerimizin ve kültür müdürlüğümüzün üzerine düşeni yapması gerekiyor? dedi.
Yaptığı ürünleri Konya?da satamadığını ve satmak için gittiği Bursa, İzmir, Balıkesir gibi illerde belediyelerin atlı sporlara verdiği desteği görünce Konya?nın bu konuda üzerine düşeni yapmadığını rahat bir şekilde söyleyebildiğini ifade eden İhsan Diğilli, ?Yaptığım at malzemelerini satmak için gittiğim Bursa, İzmir, Balıkesir gibi illerde atlı sporlara verilen desteği görünce, Konya?nın bu konudaki geri kalmışlığını daha iyi anlıyorum. Belediyelerimize tavsiyem yılda en az iki kere at sporları ile ilgili özel çalışmalar yapmaları ve Mevlana ile Alaaddin Tepesi arasında gezinti yapılabilecek faytonlar koymasıdır? diye konuştu.

ATLAR, KUMARA ALET EDİLMEMELİ

Atların, altılı ganyan ve benzeri oyunlarla kumara alet edilmesini de son derece yanlış bulan saraç İhsan Diğilli, ?Ata binmek Peygamber sünnetidir. Atları ganyan türü oyunlara alet ederek çok büyük bir yanlışlık yapıyoruz. Atlar, ganyan türü kumar oyunlarına alet edilmemelidir. Tarih boyunca Türklerin en yakın dostu olan, ecdadımızla birlikte savaşlara giren bu hayvanların değeri bu kadar ucuz olmamalıdır. Ata binmenin sağlıklı bir yaşam için ne kadar önemli olduğu son dönemde anlaşılmış ve ispat edilmiştir. Atlar, bazı hastalıkların tedavisinde de kullanılmaktadır. Bu nedenle atlı sporlar teşvik edilmelidir? dedi.

Babasından kalan bu mesleğin bayrağını 42 yıldan bu yana en iyi şekilde dalgalandırmaya ve kültürel bir değer olan saraçlığı yaşatmaya çalıştığını kaydeden saraç İhsan Diğilli, ?Bundan 20-25 yıl geriye gidildiğinde mesleğin durumu şimdikinden çok daha iyiydi. İş yerimde 7 tane eleman çalıştırıyordum. Çoğu zaman aldığımız işleri yetiştirmekte zorlanır, gece yarılarına kadar çalışırdık. Şimdilerde maziyi aramakla birlikte, benden sonra bayrağı devralacak birilerinin olmasını çok isterim ama, maalesef bunu başarabileceğimi sanmıyorum? diye konuştu.