Organlar yaşa göre performans gösteriyor!

Cumhuriyet Üniversitesi?nde çok sayıda bilim adamının katılımıyla 7 Mayısta düzenlenen '5. Ulusal Yaşlılık Kongresi'ne katılan Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Bölümü Fizik Antropoloji Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Galip Akın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, her insanın genetik yapısı ve çevresel koşulları farklı olduğu için farklı yaşlanma özellikleri içerisinde olabileceklerini söyledi.

Hatta aynı insanın vücudundaki farklı doku, organ ve organ sistemlerinin farklı biçimde yenilenebildiklerini ve maksimum güce ulaşabildikleri dönemin farklı olduğunu gördüklerini ifade eden Prof. Dr. Akın, 'İnsan yaşamı ve vücudu dikkatle izlendiğinde her organ ve organ sisteminin maksimum performansa ulaşma yaşının farklı olduğunu görüyoruz. Biz buna pik yapabildikleri dönem diyoruz. Örneğin görme keskinliği 18 yaşlarında, böbreklerin performansı ve büyük atardamarların elastikiyeti 20?li yaşlarda en yüksek değerine ulaşır' diye konuştu.

Akın, solunuma neden olan akciğer alveollerinin sayısının doğumda 20 milyon iken bu sayının 8 yaşında 30 milyona ulaştığını ve daha sonra artık sabitlendiğini anlatttı.

İnsanın IQ?su yani zeka düzeyinin 18-25 yaşlarında en üst düzeye ulaştığını, sonra yavaş yavaş düşmeye başladığını vurgulayan Prof. Dr. Akın, şu bilgileri verdi:

'Kas kitlesi ve kas kuvveti en yüksek değerine 25 yaşında ulaşır. Kadın ve erkeklerde kemik kitlesinin en yüksek değerine ulaştığı yaş, yani pik yaptığı yaş ise 30?lu yaşlardır. Sonra bu giderek azalmaya başlar. Örneğin kadınlar 70 yaşına gelinceye kadar, 20 yaşındaki kalsiyum miktarının yüzde 40?ını, erkekler yüzde 24?ünü kaybeder.'

-YAŞLILARDA KAS GÜCÜNDE YAŞANAN GERİLEME-

Diğer taraftan kasların, kas gücü bakımından gerçekten önemli olduğunu vurgulayan Prof. Dr. Akın, şunları kaydetti:

'Çünkü kas gücü yaş ilerledikçe azalmaya başlar. Öyle ki 70?li yaşların sonuna doğru kas gücünde yüzde 40?lara varan oranda düşmeler görülür. Onun için yaşlılara baktığınız zaman en büyük problem yürüme, dengede durma gibi aktivitelerde olduğunu görüyoruz. Çünkü tüm sistem ve dokularda belirli oranda fonksiyonlarında gerilemeler görülüyor. Buna bağlı olarak da denge kayıpları yaşanıyor. Örneğin bir çocuk günde 10 defa düşer, tekrar kalkar, ona bir şey olmazken bir yaşlının, hele osteoporoz dediğimiz bir kemik erimesi rahatsızlığına yakalanmış bir kişinin düşmesi demek onun ölüme kadar gidebileceği anlamına gelir. Çünkü kemikleri artık kırılgan hale gelmiştir. Düştüğü zaman kemikleri kırılır, hareketsizleşir, hatta bu kemiklerin iyileşmesi uzun zaman alır.'