Erivan'da müziğin kurduğu köprü

Ermenistan?ın başkenti Erivan?dayız... 12 Aralık, saat 19.00?a yaklaşmak üzere... Şehrin görkemli opera binasının kapısında pespembe bir afiş asılı: ?Open The Doors Spring is Coming (Kapıları Açın Bahar Geliyor)? yazıyor üstünde. Ne baharı, hava buz gibi! Nefes kesen bir soğuk var dışarıda.

Birer ikişer geliyor seyirciler Aram Khachaturian Konser Salonu?na... Kardeş Türküler, Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu (BGST) ve kilise korosuyla Ermeni halk müziğini araştıran Sayat Nova Korosu?nun birlikte verecekleri konser için burada.

Konser, Ermenistan?a selam gönderen ?Ov Hayats Ashkar? adlı ezgiyle başlıyor. Ve hemen ardından bir şenlik geliyor ama ne şenlik! Geleneksel Ermeni, Kürt, Roman ve Türk havaları eşliğinde BGST dansçılarını seyrediyoruz.

Farklar ve benzerlikler
Ve arkasından ?Bingyol? geliyor, geleneksel bir Ermeni şarkısı olan ?Bingyol?u, yanımda oturan Cohar Khachatiyan Ermenice söylerken ben de ?Var git turnam....? diye mırıldanıyorum aynı ezgiyi...

12 şarkılık ilk bölüm bittiğinde fuayeye çıkıyoruz, herkes mutlu burada bulunmaktan. Bunu yüzlerden okumak mümkün. 30 yaşındaki Silva Bezizjyan, iki halkın birlikte şarkılar söylemesinin diplomasinin de ötesinde bir önemi olduğunu düşünüyor.

Bir hayalin gerçekleşmesi
ABD?nin Ermenistan Büyükelçisi Marie L. Yovanovitch, Ermeni, Türk, Kürt ve Yunan müziklerini bir arada dinlerken hem farklılıklar hem de benzerlikler görebildiğini anlatıyor. Yovanovitch?e göre bu konser, ülkeler ve haklar arasında bir köprü.

Konserin ikinci bölümü için yerimizi aldığımızda bizi sahnede beyaz bir perde karşılıyor. Işıklar söndüğünde karşımızda Hrant Dink beliriyor. Hrant Dink?in ?niyetini? 2006?da Mehmed Uzun?a söylediği şu sözler ne güzel anlatıyor:

?Düşün bir kez Mehmed Uzun, Türkler, Kürtler ve Ermeniler, Erivan?da birlikte türkü söylüyor. Hem de sadece kendi türkülerini değil, birbirlerinin türkülerini. Biz koltuk değnekleriyle çıkmışız ortalığa halay çekiyoruz!?

İşte bu nedenle bu akşam burada bir hayal, bir anlamda da bir vasiyet hayata geçiyor. Dink?in ?Düşün? dediği şey gerçek oluyor. Hrant Dink?in anısına düzenlenen bu konserin ikinci bölümü, yine onun anısına Michael Paul Ellison?ın bestelediği ?Güvercinleri Vurmazlar? ile başlıyor. Ardından Ertan Tekin geliyor sahneye. Hrant Dink?in cenazesinde çaldığı duduğu bu kez onun anısına üflüyor, ?Duduğumu son nefesime kadar Hrant Abi için ve karanlığa karşı üfleyeceğim? diyerek...

Eller birleşince...
Ermenice, Kürtçe ve Türkçe sözleri Vedat Yıldırım?ın müziğiyle bir araya getiren ?Aghtamar?dan sonra Alevi semahı geliyor sahneye. Müthiş bir coşkuyla karşılıyor bu semahı Ermeni seyirciler... Kardeş Türküler?in muhteşem solisti Feryal Öney bir Azeri türküsüne başlıyor. Ermenistan-Azerbeycan arasında yaşanan sert çatışmalar giremiyor konser salonunun kapısından.
Sona yaklaşırken ?Kara Üzüm Habbesi? çalıyor. Hep birlikte ?Le le le le canım? derken bir de bakıyoruz ki halay başlamış bile...

Final ?Hambardzman Yerkushabti? adındaki Ermeni türküsüyle yapılıyor ve bütün salon ayağa kalkıyor selamda...

Alkış, alkış, alkış...
Dışarı çıktığımızda Ermenistan?ın ilk İngilizce albümünü çıkaran The Beautiful?un elemanı Andre Simonian ?Sanata siyaset karıştırmaya gerek yok? diyor: ?Harika bir konserdi.?

?İnşallah politikacı da hoplar?
Soyadını söylemek istemeyen tarih coğrafya öğretmeni Vartkes Bey, ?Çok iyi bir hava çıktı ortaya? diyor, ?Halklar bu havayı hep hissediyor. Biz halklar olarak hep oynayıp zıpladık, inşallah bir gün politikacılar da hoplar zıplar.?

Kapıları açınca bir bahar havası esiyormuş sahiden. Hava ısınmış mı ne, konsere girmeden önceki kadar üşümüyor içimiz.