Tanrı uludur, milletimiz cumhuriyetin kuludur!

Şöyle bir baktım 29 Ekim 2008 tarihli gazetelere. Çoğu sanki demokratik cumhuriyet ile, yönetilen bir ülkenin gazeteleri değil de dikta ile yönetilen bir ülkenin gazeteleri gibiydiler.

Aslında böyle günler, 'resmi bayramlar' Türkiye'nin rejiminin aslında ne olduğunun açığa çıktığı günlerdir.

Günlük gazetelerin hemen hemen hepsi de Atatürk, bayrak, TBMM vs. fotoğrafları eşliğinde 29 Ekim'i logonun üstüne almışlar Cumhuriyete sürmanşet muamelesi yapmışlar.

İyi hoş da bu manzara pek samimi bir duygunun fotoğrafını vermiyor.

Bir tür mecburiyet hissi ile yapılmış gibi görünüyordu dünkü gazeteler.

'85 yaşındaki genç'. Amma gerçekçi, amma samimi bir başlık!

'En büyük bayram bu bayram'. Acaba? Oysa gazetecilik okullarında 'En' kelimesi kullanılırken çok dikkatli olunmalı diye öğretilir.

'Hep birlikte nice yıllara.' 29 Ekim ile birlikte yeniden doğduk ya...

Ve tabii ki 'Atatürk olmasaydı', 'cumhuriyet ilan edilmeseydi' başlıklı sıradan köşe yazıları...

Bütün bunlar artık gülmeye değer bulmadığımız şakalar değil, basbayağı köşe yazıları, bayağı manşetler.

Ve tabii ki, artık Atatürk'ün adının anıldığı yerde mutlaka olmazsa olmaz bir isim Can Dündar.

Çektiği 'Mustafa' adlı filmi 29 Ekim'de vizyona sokuyor!

Millet gider bu filme gerçek Mustafa'yı görebilecekleri ümidiyle. Yazının devamı için tıklayın!

Tanrı uludur, milletimiz cumhuriyetin kuludur!

Nuh Gönültaş'ın demokratik cumhuriyet ile yönetilen bir ülkenin gazeteleri ile dikta ile yönetilen bir ülkenin gazetelerini, Can Dündar'ın Mustafa adlı yeni filmi ekseninde değerlendirdiği yazısı...