Ergenekon'un tek dış desteği!

Dünkü Zaman gazetesinde Abdulhamit Bilici 'Ergenekon'un tek dış desteği!' başlıklı bir yazı yayımladı. Bilici yazısında şunlara yer verdi:

Cumhuriyet Başsavcısı'nın terör örgütü olarak nitelediği Ergenekon'a ilişkin ayrıntılar, içerde ve dışarda dikkatle izleniyor.

Darbe girişiminden Danıştay ve Cumhuriyet Gazetesi'ne yapılan saldırılara birçok karanlık olaya adı karışan Ergenekon'a demokrasi duyarlılığı olanların bakışı net: Sonuna kadar gidilsin, karanlıkta kalmasın.

Dünyanın tepkisi de farklı değil. Özellikle Türkiye'yi iyi tanıyanlar, demokratik her çabanın 'derin devlet' duvarına tosladığını bildiğinden, operasyonu bu yapıların deşifre olması için fırsat olarak görüyor. Susurluk ve Şemdinli'de kaçırılan fırsatların telafi edileceği ümit ediliyor. Avrupa Parlamentosu'nun Türkiye raportörü Ria Oomen-Ruijten, Ergenekon'da sonuna kadar gidilmesini isterken, bu fırsata işaret ediyordu.

İçte ve dışta bu şekilde değerlendirilen Ergenekon'a, şimdiye kadar tek açık dış destek Rusya'daki 'Avrasyacı' bir gruptan geldi. 'Ergenekon terör örgütünün üst düzey yöneticisi olduğu' gerekçesiyle tutuklu Doğu Perinçek'e, Emekli Tuğgeneral Veli Küçük'e ve diğer şüphelilere Rusya'dan destek gelmesi ilginçti.

Aleksandr Dugin'in liderliğindeki bu grup, www.evrazia.org adlı sitesinde 'Tutuklamalar Rusya'ya meydan okumaktır' başlıklı duyurular yayınladı. 'Türkiye'de Rusya yandaşı bir çevreye yönelik bu hareket, kimin dostumuz kimin düşmanımız olduğunu göstermiştir' diyen Dugin'e göre, Rusya bu meydan okumaya cevap vermeliydi. Pazartesi günü de Nevazisimiya basın merkezinde bir toplantı düzenleyen grup, biraz daha ileri giderek Ergenekon'a Türkiye'nin iç işi olarak bakılamayacağını söyledi.

Terör örgütü iddiasıyla yargılanan bir örgüte destek veren grup, 4 yıl önce Dugin'in Türkçe'ye çevrilen bir kitabıyla dikkatimi çekmişti. Perinçek, bu şahsı toplantılarına getiriyor; Türkiye'de ABD ve AB karşıtı çevrelerle temas kuruyordu. Görüştüğü isimler arasında Veli Küçük de var mıydı bilmiyoruz. Aslında ideolojilerine bakarak, bu ilişki normal sayılabilir. Ama dikkat çeken nokta, Dugin'in kitabında Türkiye aleyhine planları savunurken, bu ilişkinin ulusalcılık adına yürütülmesiydi.

Nitekim Küre Yayınları'ndan çıkan Rus Jeopolitiği adlı kitabın ilk baskısında, Dugin Türklüğe karşı İran'la ittifak öneriyordu. 'Rusların dünya hakimiyeti mücadelesi bitmemiştir' diyen yazar, 'Kafkasya ve Orta Asya'nın İran'ın nüfuzuna terk edilmesini' istiyordu. Hatta Rusya Federasyonu içindeki 'Tatar, Başkurd gibi Türk kökenli unsurların etkisiz hale getirilmesini' savunuyor, 'Tataristan'ın kültürel ve etnik temellere göre bölünmesinin faydalarından bahsediyordu. Bir Moskova ziyaretimde, bu şahısla Aksiyon Dergisi için röportaj da yaptım. (Aksiyon, 15.3.2004) Bu önerilerini hatırlatınca hayli zorlanmış; görüşlerinin değiştiğini söylemek zorunda kalmıştı.

Bu gruptan Ergenekon'a gelen destek, 30 yıldır Rusya'yı takip eden gazeteci Hakan Aksay'ın da dikkatinden kaçmamış. Sovyetler zamanında yasadışı yollarla Moskova'ya giden, uzun yıllar Cumhuriyet'in Moskova muhabirliğini yapan, halen Rus-Türk Araştırmaları Merkezi'nin başında bulunan ve geçtiğimiz günlerde Rus kültürüne katkısı dolayısıyla Puşkin Devlet Madalyası ile ödüllendirilen Aksay'ın bu konudaki tespitleri çok önemli. Taraf'daki yazısında (27 Mart 2008) önemli ipuçları veren Aksay, grubun Rusya'daki ağırlığını da irdeliyordu: 'Avrasya Hareketi olarak siyasi zeminde kendine yer açmaya çalışıp başaramayınca marjinalleşen, sonradan iktidara yakın bazı ilişkilerinin de yardımıyla medyada 'fikir egzersizleri yapan' siyaset bilimci Dugin, Türkiye'deki son gözaltı ve soruşturmaları kınadı. Bununla da kalmadı ve Putin-Medvedev yönetimine seslenen yazılarla, 'Türkiye'deki anti-Amerikan ve Rus yanlısı lobiye yönelik saldırılara karşı Moskova'nın gereken cevabı vermesi' çağrısında bulundu. Çeşitli iç ve dış konularda sık sık provokatif mesajlar veren Dugin'in son açıklamaları, Ergenekon'un dünyadaki en ilginç yankılarından biri olması dolayısıyla ele alınmaya değer.'

Aksay'ın altını çizdiği şu nokta çok ilginç: 'Dugin, 'Türkiye'nin yönünü Rusya'ya dönmesinin ordu içindeki inisiyatifinin Veli Küçük'e ait olduğundan' övgüyle söz ediyordu.' Lütfen bu cümleyi bir daha okuyun. Ergenekon'u yakından bilenler için bu cümle çok anlam ifade edebilir. Ama bana 3 olayı hatırlattı: Bir, eski MGK Genel Sekreteri Tuncer Kılınç'ın önerdiği Rusya'ya yönelme teklifi. İki, 2004'te darbe için ABD'den umduğunu bulamayanların yeni arayışları. Üç, Org. Büyükanıt Washington'da iken, Genelkurmay'ın web sitesine Putin'in ABD'yi eleştiren Münih konuşmasının konması.

Aksay da Dugin'e umut bağlayan ulusalcılara şaşırıyor. Dugin'in 'küçük düşmanı'nı (Türkiye) yanına çekip bir süre onunla 'dostluk oyunu' oynayarak, 'büyük düşman' gördüğü ABD'ye karşı savaşında 'kullanmak' derdinde olduğunu söylüyor. Dugin'in fikirlerinin Kremlin'de tutulmadığı kanaatinde: 'ABD'ye karşı muhalefeti sertleştiren Putin Rusyası, 'çok kutuplu dünya' politikasını uygulamaya, ABD'ye karşı Avrupa, Çin, Hindistan gibi başka güç merkezleriyle ittifaklar oluşturmaya çalışıyor. Ama Moskova, 2001'den bu yana ABD ile şu ya da bu biçimde işbirliği içinde görünmek ve Sovyetler'in hatalarını tekrarlayarak yeni bir Soğuk Savaş'ta kendini zor duruma düşürmemek için de özen gösteriyor. Ekonomik çıkarlarının, başta AB olmak üzere dış piyasalara savaş açmaktan geçmediğini iyi görüyor.'

Rusya gibi bir devin, Türkiye gibi önemli ülkeyle ilişkilerini toplumda binde birlik bile karşılığı olmayan marjinal grupların perspektifine göre şekillendireceğine ihtimal vermek zor. Rusya gibi Türkiye'nin de dış ilişkilerini çok boyutlu hale getirmeye çalıştığı bir dönemde; üstelik Türk-Rus ilişkileri, enerjiden ticarete, turizmden ortak evliliklere kadar, belki de tarihte ilk kez halklara yayılırken, böyle şaibeli grupların ilişkileri zehirlemesine izin vermemek gerekir. Herhalde hem Avrasya Hareketi hem de Rus güvenlik birimleri, ikili ilişkiler ve uluslararası hukuk açısından bir terör davasına destek vermenin anlamını düşünecektir.