Sabah gazetesi yazarı Haşmet Babaoğlu, dünyada en çok takip edilen futbolun spor bile olmadığını, çocuklara kötü terbiye aşıladığını vurguladı.
"SPOR, BARIŞ VE KARDEŞLİK DEĞİLDİR"
Önce şunu bir kabullenebilsek, daha doğru bir başlangıç olacak: Spor, barış ve kardeşlik değildir. Hiç olmadı! Olamaz.
Çünkü spor, tek tek ve kolektif olarak içimizdeki şiddetin yer değiştirilmesi ve yükünün azaltılması için vardır. İşlevi budur.
Kardeşlik falan değil, en iyi hâliyle uzlaşma üretir ve haşin rekabeti oyuna çevirir.
"FUTBOL SOSYAL UYUŞTURUCUDUR"
Futbol mu? Futbol "spor" bile değildir. Bahis ve kumar yatağıdır, lümpen üretim endüstrisidir, sosyal uyuşturucudur ama sporla ne ilgisi var?
"FUTBOL ÇOCUKLARI KÖTÜ TERBİYE EDİYOR"
En çok neye üzülüyorum biliyor musunuz?
Çocuklar takım taraftarlığı yüzünden kolektif keder ve sevinci hakkıyla öğrenemiyorlar.
Futbol duygularımızı kötü terbiye ediyor ve maalesef bunun farkında bile değiliz...
Takımı maç kaybettiği için günlerce yas tutan, kıytırık bir maçı kazanınca sevinçten havalara zıplayan çocuklarınızı düşünün, dediğimi anlayacaksınız.
