Mehmet Barlas'ın bugün Sabah gazetesinde yayımlanan, “Standardı yükseltirken, hayatı da ucuzlatalım" başlıklı makalesi şöyle:
Cumhurbaşkanı Erdoğan dün de elektrik santrallerinde yapılan yatırımları hatırlatarak "Bu alanda dünyanın gelişmiş ülkeleri arasındayız" dedi. Cumhurbaşkanı'nın buna benzer konularda yaptığı açıklamalar hepimizin hatırlarında. Geçen yıl da Karadeniz'de bulunan doğalgaz rezervini değerlendirirken yine dünyanın benzer ülkeleri arasındaki yerimizi işaret etmişti.
Ayrıca özellikle silah sanayiinde dünyanın gelişmiş ülkeleri arasında rekabetçi bir yerimiz var. İnsanlı-insansız savaş araçları ve gereçleri konusunda Türkiye artık ihracatçı bir ülke. Bütün bu gerçekleri gündeme getirdiğiniz zaman, Türkiye'de seçmen vatandaşın beklentisi ile sadece devleti gören vatandaşın beklentisi arasındaki farkı hissedersiniz. Örneğin, doğalgaz rezervi dünya üstüne çıktığı zaman Türkiye'de vatandaş doğalgazın ucuzlamasını, kendi hayatına bu şekilde yansımasını bekler. Oysa daha çok yakın bir zamanda doğalgaza büyük bir zam yapıldı. Aynı durumu elektrik ve diğer hizmetler için de söyleyebiliriz.
SEÇİM KAZANMAK...
Acaba 2023 Haziran'ına, yani cumhurbaşkanlığı seçimine kadar bu ikilem nasıl giderilecek? Burada tek sorun iktidarın bu konuda ne yapacağına ilişkin değil. Çünkü burası çoğulcu ve özgürlükçü bir demokrasi. Yani kendilerini iktidara aday gören muhalefet partilerinin de hayat pahalılığı konusunda bir şeyleri planlamaları ve açıklamaları şart. Ancak böyle bir şey hiç olmuyor. Bunun yerine muhalefet sadece iktidara yüklenerek görevini yaptığını zannediyor.
Bizim gerek vatandaşlar gerekse medya olarak bu tabloyu çok iyi teşhir etmemiz gerekiyor. Çünkü AK Parti iktidarında hayat pahalı olsa da hayat standardı her an yükseliyor. Eski Türkiye ile bugünü karşılaştırdığınız zaman aldığımız yolun büyüklüğünü kolayca görüyoruz. Fakat siyasi başarı ya da ekonomik muvaffakiyet seçim kazanmaya yetmiyor.
Eski günlerde Demokrat Parti iktidarı sırasında "Yollar yağ gibi oldu"deyince muhalefet, "Bu yağı ekmeğe mi süreceğiz?" diye sorardı. Kısacası, aynı oyunu yıllar sonra yeniden sahnelemeyelim.
