Dolar

34,8758

Euro

36,6247

Altın

3.023,15

Bist

10.099,10

Kur'an-ı Kerim'de geçen isimler ve anlamları

Kur’an da geçen isimler nelerdir? sorusu birçok kişi tarafından cevabı aranan soruların başında gelmektedir. Peki Kur’an da geçen isimler ve anlamları nelerdir? İşte tüm detaylar…

4 Yıl Önce Güncellendi

2021-08-07 20:29:22

Kur'an-ı Kerim'de geçen isimler ve anlamları

İslam dininin ana kaynağı olan Kur'an-ı Kerim, Hz.Muhammed (sav) 40 yaşındayken Mekke'de inmeye başlamıştır. Cebrail peygamber Hz.Muhammed'e Nur dağının Hira mağarasında ayetleri ilk ayetleri ezberletmiştir. İlk olarak Alak suresinin ilk 5 ayetinin inmesiyle başlayan Kur'an-ı Kerim'in ilk ayeti de İkra yani Oku'dur. Yüzyıllardır tüm müslümanların hayatlarının her anını dizayn etmek için kullandıkları bu yegane kaynak, hiç tahrif olmadan günümüze kadar ulaşmıştır.

Hz.Muhammed (sav)'in peygamber olmasıyla 610 yılında inmeye başlayan ve 13 yıl Mekke'de 10 yıl da Medine'de inen Kur'an ayetleri 23 yılın sonunda tamamlanmıştır. Ramazan ayının Kadir gecesinde inmeye başlayan Kur'an ayetleri, sahabeler tarafından ezberlenerek daha sonra dört halife döneminde kitaplaştırılarak çoğaltılmıştır.

Kur'an'da birçok hüküm ve kıssa olduğu gibi belli isimlerde geçmektedir. Birçok müslüman doğan çocuklarına bu isimleri takmak istemektedirler. İşte bu isimler şöyledir;

ACAR : Cesur, becerikli

ACER: HZ.İsmail'in annesi

AFRA: Ayin 13.Gecesi, afra binti ubeyde; sahabe hanımlarından

AHSEN: Daha güzel, çok güzel, en güzel. Erkek ve kadın adı

AKAY: Dolunay

ALGAN: Fetheden , alan

ALYADUA: Gökyüzünün yakarışı

ARDA: 1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 4. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. 5. Sonra gelen.

AYŞIL: Ay gibi ışıl ışıl

AZRA: Yine iffete tekabül eden, namuslu ve tertemiz kadın anlamındadır. Kirlerden arındırılmış, masum manasında.

BARAN: Yağmur

BELİNAY: Cennette peygamber çiceği

BENGİSU: Ebedilik, ölümsüzlük veren su

BEREN: 1. Güçlü, kuvvetli. 2. Akıllı

BERFİN: kardan yapılmış, tertemiz

BERRA:– Doğru sözlü, hayır işleyen kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BERRE: Manası temizleyicidir

BETUL: O'nun nefsani kirlenmelere karşın korunmuşluğunu, iffetli ve onuruna düşkün olduğunu anlamlandırır.

BÜŞRA: Mutluluk getiren haber

BUĞLEM: Cenneti müjdeleyen melek

BURAK: Hz. Muhammed'in Miraç'ta bindiği efsanevi ata verilen isim.

CEYLİN: Cennetin kapısı, cennete açılan kapı.

DALAN: Erkek. 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.

DALYA: Kadın. – Yıldız çiçeği.

DİDAR: Kadın. 1. Yüz, çehre. 2. Görme, görüşme. 3. Görüş kuvveti. 4. Açık meydanda

DİREM: Erkek. 1. Akça, para. 2. Gümüş para

DUHA: 1. Kuşluk vakti. 2. Kur'an-ı Kerim'de 93. surenin ismi. -Kız ve erkek adı olarak kullanılır.

EBRAR: Er. 1. Hayır sahipleri. 2. İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar. Şeş Ebrar: Altı hayır sahibi, Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin.

ECHER: Ka. 1. Son derece güzel kadın. 2. Gündüz iyi görmeyen karmaşık gözlü.

ECİR: Er. 1. Bir iş ya da emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz sevgili.

ECRİN: ALLAH'IN hediyesi anlamını taşımaktadır.

EFGAN: Er. – Figan, ağlayıp inleme, feryat.

EFSA: cennet ırmaklarından birinin adı, sihirbaz

ELYESA: Er. – Kur'an-ı Kerim'de adı geçen bir peygamber

EMİN: Er. 1. Korkusuz kimse. 2. Emniyette olan. 3. İnanan, güvenen. 4. İnanılır, güvenilir. 5. Şüpheye düşmeyen, kati olarak bilen. 6. Emanet olarak idare edilen dairelerin başı. – 7. (Hz. Muhammed (s.a.s) ve Cebrail'in adı.

EMİR: Er. 1. Bir kavmin, bir şehrin başı. 2. Büyük bir hanedana mensup kimse. 3. Peygamberimizin soyundan gelen. 4. Kumandan. 5. Abbasi devletinde başkomutan. 6. Osmanlı devletinde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.

EMRE: Aşık, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş.

ENER: (Tür.) Er. – En yiğit, en kahraman kişi

ENSAR: (Ar.) Er. 1. Yardımcılar, muavinler, müdafiler, koruyucular. 2. Medine'ye hicretle Mekkeli muhacirlere yardım eden, Medineli müslümanlara verilen ad. Kur'an-ı Kerim'de çok geçen kelimelerden birisidir. ERAY: Ay gibi parlak, temiz erkek.

ERÇİN: (Fars.) – Merdiven, basamak. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ERVA: (Ar.) Er. 1. Çok güzel genç. 2. Son derece cesur ve yiğit adam.

ERVA: Temiz ahlaklı kız

ESLEM: Allah'a teslim olmak anlamında canım.değerlendirebilirsin.(hem kız hem erkek için olabiliyor)

ESREFUNNISA: Kadınların en şereflisi, hanımların en onurlusu anlamına gelir.

EYÜB: (Ar.) Er. 1. Sabırlı. 2. Dönen, pişman olan, günahlarına tevbe eden demektir. Kur'an'da adı geçen peygamberlerden. Güzel sabır sahibi. Allah'ın imtihanına güzellikle sabredip mükafat ve ihsana ulaşmıştır. -Türk dil kuralı açısından “b/p” olarak okunur.

EZGÜ: (Tür.) – Makam, hava. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

EZRA: (Ar.) Ka. 1. Pek fasih, sözü düzgün adam. 2. Beyaz kulaklı siyah at.

EZRAK: (Ar.) – Mavi gözlü. Gök rengi saf ve temiz su. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

FERDA: Yarın, Gelecek, Ahiret

FERMA: (Fars.). 1. Emreden, buyuran. 2. Amir. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

FEYZAN: Çok bereketli, çok verimli

FÜSUN: (Ar.) Ka. – Büyü sihir. Şaşırtıcı güzelliğe sahip, hayret verici derecede güzel.

GİZEM: (Tür.) Ka. – Sır karşılığı olarak kullanılan uydurma bir kelime.

GONCA: (Fars.) Ka. 1. Henüz açılmamış gül, tomurcuk. 2. Sevgilinin ağzı.

GÖĞEM: (Tür.). – Halk dilinde yeşile çalan mor. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

GÜRHAN: (Tür.) Er. 1. Hanlar hanı. 2. Kara-Hitay prenslerine verilen unvan

GÜRKAN: (Tür.) Er. 1. Bol kan. Genç, taze, gelişmiş, serpilmiş.

HÜMA: (Ar.) Er. 1. Devlet kuşu. 2. Saadet, mutluluk

İCLAL: Kudretli büyüklük

İLTEBER: (Tür.) Er. – Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarında unvan.

İREM: (Ar.) 1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam'da veya Yemen'de bulunduğu söylenir. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

İREM: Cennet

KAAN: (Tür.) Er. 1. Çin ve Moğol imparatorlarına verilen isim. 2. Hakan, hükümdar.

kadın adı olarak kullanılır

KANSU: (Tür.) Ka. 1. Çin'in kuzey batısında önemli bir sınır kenti. 2. Çin'de müslümanların en çok bulunduğu eyalet.

KARİN: (Ar.) Er.l. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci

KATRE: (Ar.) Ka. 1. Damla. Damlayan şey

KAYHAN: (Tür.) Er. – Sert, güçlü sesli okuyucu, kayayı bile delecek güçte sesi olan okuyucu.

KAYRA: Tanrı yardımı; Tanrı'dan ya da büyük bir kimseden Gelen iyilik, kayırma, yardım, destek

KAYRAL: (Tür.) Er. – Kayrılan, himaye edilen (kimse)

KEREM: Cömertlik, soyluluk büyüklük

KEVSER:Cennette bulunduğuna inanılan kutsal su

KORAY: (Tür.) Er. – İyice kor rengine gelen ay.

KORÇAN: (Tür.) Er. – Ateşli, canlı, hareketli.

KÜBRA: (Ar.) Ka. 1. Büyük olan (Ekber'in müennesi). 2. Hadicetü'l-Kübra: Hz. Peygamberin ilk hanımı.

KUMRU: (Fars.) Ka. – Güvercinlerden, uzunca kuyruklu boynunun yanlarında benekler bulunan ve güvercinlerden daha küçük olan boz renkli kuş.

MARZIYE: Allah'ın kendisinden razı olduğu, Rabb'ine varmaya hazırlanmış kişi anlamındadır. Bunun diğer bir formu olan isim ise Raziye'dir ki, Allah'tan razı olmuş kişi, Allah'ın kaderine razı olan kadın anlamına gelir.

MERİH: (Ar.) Er. – Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen

MERT: Sözünün eri, sözünde duran

MİNA: Liman

MİRAY: (Fars.) Ka. – Ayın ilk günleri

NİSA: Kuranı kerimin 4. suresi anlamı kadın

OGÜN: (Tür.). – Anımsanan belirli bir günde doğan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

OĞUZ: (Tür.) Er. 1. Mübarek, saf ve iyi yaratılışlı. 2. Genç, sağlam, güçlü. 3. Anlayışı kıt, bön. 4. Köylü. Tosun. 5. Türk efsanelerinde geçen büyük bir kahraman. Büyük bir Türk boyu olarak kullanılır

ONUR: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs

ORHUN: (Tür.) Er. 1. Orta Asya'da bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında

OYTUN: (Tür.) 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. Alçak yer, ova. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OZGAN: (Tür.) Er. – Öne geçen, kazanan, başarılı

RANA:Güzel göze hoş gelen

RAVZA: Suyu yeşilliği bol olan yer bahçe

SARA: (İbr.) Ka. 1. Prenses. 2. (Fars.) Hz. İbrahim'in hanımı. 3. Halis, katkısız, temiz

SARE:Saf temiz

SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.

SARPER: (Tür.) Er. – Sert, güçlü erkek.

SEDEF: (Ar.) Ka. 1. Bazı deniz hayvanlarının (midye, istiridye gibi) sert, beyaz ve parlak kabuğu. 2. Bu kabuktan yapılmış veya süslenmiş eşya.

SEDEN: (Tür.) Ka. – Uyanık, tetikte, gözü açık olan

ŞEHBAL: (Fars.) Ka. – Kuş kanadının en uzun tüyü

SELEN: (Tür.) – Sel gibi coşkun, taşkın kimse. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SELİKA: (Ar.) – Güzel konuşma ve yazma kabiliyeti. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

SELVA: (Ar.) Ka. 1. Bal. 2. Büyük bıldırcın. Tih çölünde bulundukları sürece, İsrailoğulları'na Allah tarafından kudret helvasıyla birlikte, karınlarını doyurmak için gönderilen kuş. 3. (İsp.) Ekvator da sık balta girmemiş orman

SEMA: (Ar.) Ka. 1. İşitme, duyma. Musiki dinleme. 2. Gökyüzü. 3. Felek.

SENA: (Ar.) 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı 3.Şükretme

SERTAÇ: (Fars.) Er. – Baştacı, çok sevilen, sayılan.

SERTAP: (Tür.) Er. – İnatçı, direngen.

SEVDE: (Ar.) Ka. Siyah, esmer, esmer güzeli. Mü'minlerin annelerinden birisi Hz. sevde.

SEVİL: (Tür.) Ka. – Her zaman sevilen, beğenilen biri olma temennisi

ŞEVVAL: (Ar.). – Hicri takvime göre yılın 10. ayı, ilk üç günü şeker bayramıdır. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ŞEYMA: (Ar.) 1. Bedeninde ben veya benzer bir izi olanlar. 2. Hz. Peygamber'in süt kardeşi

SEYYIDETUNNISA: Kadınların efendisi.

SEZER: (Tür.) – Duyar, hisseder, anlar. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

SORGUN: (Tür.) Er. 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıtkı, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç.

SOYHAN: (Tür.) Ka. – Han soyundan gelen.

SUDEN: peygamber efendimizin cennette en çok sevdiği ağacın ismi

SÜSEN: (Tür.) Ka. – Çiçekleri iri, güzel görünüşlü ve kokulu bir süs bitkisi. Zambak.suresinin 3. ayetinde insanın ahseni takvim üzere yaratıldığı beyan

TAHIRE: Hz. Fâtıma'nın tertemiz olduğunu anlatan isimlerinden biri. Bu isimle, Fâtıma'nın Peygamberimiz'den bir parça olduğu bilgisine atıf yapılır.

TUANA: Cennete düşen ilk yağmur damlası

UMUT: Ummak, beklemek, ümit etmek

VİLDAN: 5.cüz de geçer. Peygamberimiz ümmetini livahül hamd sancağı altında topladığında vildanlar hizmetçileri kevser suyunu sunacak.

YAREN: Dost, arkadaş

ZEHRA: En yaygın ismidir. Gül yüzlü, parlak yüzlü, çiçek simalı anlamlarına gelir. O, Efendimiz'in kokladığı bir çiçek gibidir adeta.

ZEKIYE: Bu isim O'nun arı duru hale getirilmiş hanımlığını anlatır.

ZİNNUR:Nur saçan

ZİŞAN: (Ar.) 1. Şanlı, şerefli. 2. Canlı. 3. Bir tür lale. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

ZİŞAN: Onurlu şerefli

ZÜMRA: Güzel iyi ahlaklı, zeki bilgili kadın

Kur'an-ı Kerim'de kaç ayet vardır?

23 yılda inen Kur'an-ı Kerim'de toplamda 114 sure vardır. Bu surelerin tamamında 6236 ayet vardır. Bu konuda Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanlığı şöyle açıklamada bulunmuştur: Bilindiği gibi âyet, Kur'an cümlelerine verilen isimdir. Kur'an-ı Kerim, Hz. Peygamberden günümüze hiçbir değişikliğe uğramadan gelmiştir. Ancak Kur'an-ı Kerim üzerinde noktalama çalışmaları yapılırken âyetlerin bölünüp numaralandırılmasında bazı küçük farklılıklar olmuş; söz gelimi, bazı âlimlerin müstakil âyet olarak belirlediği bir ibare bazı âlimlerce iki âyet olarak düşünülmüş; böylece âyetlerin numaralandırılması konusunda küçük farklılıklar ortaya çıkmıştır. Her ne kadar halk arasında Kur'an'daki ayet sayısının 6666 olduğu yönünde yaygın bir söylem varsa da doğrusu bu rakamın 6236 olduğudur.

Ayet nedir?

Arapça'da delil, alamet anlamına gelen ayet kelimesi, Müslümanların kutsal kitabı Kur'an-ı Kerim'deki her bir harf, kelime veya cümleye verilen addır. Kur'an-ı Kerim'de 114 sure içinde 6236 ayet olduğu bilinir.

Kur'an-ı Kerim'deki surelerin isimleri

1- Fatiha

2- Bakara

3- Ali- İmran

4- Nisa

5- Mâide

6- En'am

7- A'raf

8- Enfal

9- Tevbe

10- Yunus

11- Hûd

12- Yusuf

13-Rad

14- İbrahim

15- Hicr

16- Nahl

17- İsra

18- Kehf

19- Meryem

20- Ta-Ha

21- Enbiya

22- Hac

23-Müminun

24- Nur

25- Furkan

26- Şuara

27- Neml

28- Kasas

29- Ankebut

30- Rum

31- Lokman

32- Secde

33- Ahzab

34- Sebe

35- Fâtır

36- Ya-Sin

37- Saffat

38-Sad

39-Zümer

40- Mümin

41-Fussilet

42- Şura

43-Zuhruf

44- Duhan

45-Casiye

46-Ahkaf

47-Muhammed

48-Fetih

49-Hucurat

50-Kaf

51-Zariyat

52-Tur

53-Necm

54-Kamer

55-Rahman

56-Vakıa

57-Hadid

58-Mücadile

59- Haşr

60- Mümtehine

61- Saf

62- Cuma

63- Münafikun

64- Tegabun.

65- Talak

66- Tahrim

67- Mülk

68- Kalem

69- Hakka

70- Mearic

71: Nuh

72: Cin

73: Müzemmil

74: Müdessir

75: Kıyamet

76- İnsan

77- Mürselat

78- Nebe

79- Naziat

80: Abese

81- Tekvir

82- İnfitar

83- Mutafffifin

84- İnşikak

85- Buruc

86- Tarık

87- Ala

88- Gaşiye

89: Fecir

90: Beled

91- Şems

92- Leyl

93- Duha

94- İnşirah

95- Tin

96- Alak

97- Kadir

98- Beyyine

99- Zilzal

100- Adiyat

101- Karia

102- Tekasür

103- Asr

104- Hümeze

105- Fil

106- Kureyş

107- Maun

108- Kevser

109- Kafirun

110- Nasr

111- Mesed

112- İhlas

113- Felak

114- Nas

Haber Ara