İrlandalı psikolog John Glaynn, Paris'te çıkan yangında tahrip olan Notre Dame Katedrali için Batı'nın ayağa kalktığını, kilisenin inşaası için kitlesel yardım başlatıldığını ve kısa zamanda 1 milyar doların üstünde para toplandığını belirterek, Sri Lanka'daki kilise saldırılarında 250'den fazla insan ölmesine rağmen, Notre Dame'ı gösterilen ilginin Sri Lanka'ya gösterilmediğini söyledi.
İrlandalı psikolog John Glaynn, kaleme aldığı ve https://spectator.org'da yayınlanan, ‘Materyalizm çağında ahlak' başlıklı makalesinin Türkçe çevirisi şöyle:
YANGINDAN ÜÇ GÜN SONRA
KİLİSENİN TAMİRİ İÇİN
REKOR YARDIMLAR YAPILDI
15 Nisan 2019'da, saat 18: 20'den hemen önce, Paris'teki Notre Dame Katedrali'nin çatısı altında yangın çıktı. Sivri bina ve çatısının çoğu tahrip oldu ve yangın 15 saat sonra söndürüldü. Üst duvarları ciddi bir şekilde tahrip oldu.
Çıkan yangında sayısız sanat eseri ve hazineler boşaltılırken, birçok diğer şaheser de büyük hasar gördü ve yangında yok oldu.
Yangında büyük zarar göre Notre Dame yeniden inşa edilmeye karar verildi ve 18 Nisan itibariyle, yangının başlamasından sadece üç gün sonra, kilisenin yeniden tamiratı için başlatılan kitle yardım kampanyasına büyük ilgi gösterildi. Yapılan yapılan yardımlar 1 milyar doları aştı.
SRİ LANKA'DA KİLİSELERE KARŞI
DÜZENLENEN SALDIRILARLA İLGİLİ
TEK BİR YARDIM KAMPANYASI DÜZENLENMEDİ
21 Nisan 2019'da, Sri Lanka'da ise bir dizi koordine terör saldırısı düzenlendi. Üç Hristiyan kilisesi ve başkent Colombo'daki üç lüks otel bir dizi saldırıya hedef oldu. Saldırılarda 39 yabancı uyruklu ve üç polis memuru olmak üzere en az 250'den fazla kişi hayatını kaybetti; bombalı saldırılarda en az 500 kişi de yaralandı. Bunu yazarken, 24 Nisan'da tek bir önemli kitle yardım kampanyası başlatılmadı.
Bu toplumun bir yansıması mı?
Cevap evet.
800 yıldan fazla bir süredir Notre Dame, hem edebi, hem de mecazi anlamda Fransa tarihinin bir simgesi olmuştur. Ürkütücü yapı tarihteki önemli olaylara hizmet etti. Bununla birlikte, İngilizceyi Gotik yapıya bir çok şekilde saygı göstererek büyütsek bile, Notre Dame sadece bir binadır. Büyük prestijli bir bina kabul ediyorum. Yine de, sadece bir bina.
‘MODERN TOPLUMUN EN BÜYÜK
ÖZELLİĞİ: YE, UYU, SATIN AL
VE TEKRAR ET…'
Tüm ekonomik ve sosyal sistemimiz, 'istek' kavramı etrafında döner - daha iyi bir 'siz' satın alınabileceği fikri. Ne aldığın önemli değil. Yeni bir araba ya da yeni bir kahve makinesi olabilir. Sadece al. Nakit yok mu? Önemli değil; kredi kartını kullan. Modern toplum, ne olursa olsun, asıl önemli olanın bir şeyler edinmek olduğu fikrine dayanıyor gibi görünmektedir. Ye, uyu, satın al, tekrar et.
Milyonlarca insanın akıllı telefonlarını, gerçek insanlaran daha çok sevdiğini düşünmek abartı mıdır?
Sanmıyorum.
Tüketim, aşkın bir dindir. Apple ve Amazon, boyun eğdiğimiz tanrılar. Tüketici kültürü bireyleri tüketimin azalmasına odaklanarak narsistik kişilikleri ve davranışları teşvik eder.
Narsistler genellikle yüksek seviyede kibir gösterirler; içsel boşluk ve azalan öz-değer duygularını telafi etmek için kişisel yetkinlik, güç ve prestij arayışı konularından derinden endişe duyarlar.
Dış doğrulama isteği, her ikisi de diğerlerinin övgüsüyle ağır bir şekilde motive edildiğinden, maddi zenginlik fikri ile tamamen uyumludur. Aslında, araştırma materyalist değerlerin güvensizlik duygusu ile körüklendiğini göstermektedir.
Tüketim, bir bireyin güvensizliklerinden yararlanır. Toplumu satın alma işlemlerini kendini geliştirme ve sosyal hareketlilik fikriyle eşitleyen bir yoldan aşağıya götürür. Dinamik bir kültürel güç olarak, tüketicilik bize temel düzeyde hitap ediyor. Daha iyi bir hayat ister misin? Daha fazla saygı ister misin? Daha fazla arkadaş mı istiyorsunuz? Maddi mülkler yardımcı olabilir.
‘NEDEN BİN BİNANIN KAYBINDAN
ÇOK, CAN KAYBI ÖNEMLİ DEĞİL?
Bu beni maddi bir varlık olan ve hâlâ Notre Dame'e geri getiriyor. Devlete ait, şimdi kötü bir şekilde tahrip olmuş bina başka bir şey . Kayda değer bir şey, ama yine de bir şey. Yine, Sri Lanka'da yüzlerce insan öldü - insanlar, şeyler değil. Neden bir binanın kaybına boyun eğmek bu kadar hızlı, ancak can kaybı değil?
Ne yazık ki, kendimizi farklı bireyler olarak görmemize rağmen, dünyayı tek bir mercekle görme eğilimindeyiz. Fransa gibi gelişmiş ve ‘çekici' bir ülkede bir trajedi meydana geldiğinde, insanlar bunu yaşam tarzları ve değerleri için ciddi bir tehdit olarak görüyorlar. Ancak, trajedi daha az ‘çekici' bir ülkede, hatta Sri Lanka'da gerçekleşen büyük bir trajediyi vurduğunda, kendimizi tereddüt içinde buluyoruz.
Irak, Afganistan, Suriye, Somali, Venezuela, Pakistan ve Sri Lanka gibi ülkeler, Fransa gibi bir ülke kadar ilgi çekici değil. Ne yazık ki, ne kadar şefkat göstermemiz gerektiğine karar vermeden önce birçoğumuzun, bir toprağın ve halkının kültürel yönünü, önemini tartıştırarak hareket ettiğine şahit oluyoruz.
‘NARSİSTLER İLGİ ODANAĞINA BAYILIYORLAR'
İçinde yaşadığımız dünya narsisistik eğilimleri geliştirmeye yardım ediyor. Spoiler uyarısı: Narsisizm empati ile uyumlu değil. Narsisizm testlerinde yüksek puan alan insanlar, empati eksikliğini sürekli olarak gösterirler;
Narsisistler ilgi odağı olmaya bayılırlar ve büyük bir trajedi narsisizmini yansıttıkları bir tuval olarak hizmet edebilir.
Sadece ben miyim, yoksa aşağıdakileri de fark ettiniz mi: Paris'teki yangından kısa bir süre sonra, sosyal medya da Notre Dame dışında duran fotoğraflarını çeken bireylerle alevlendi. Arkadaşımın Facebook'taki yayınlarından birini, “Kayıp olan her şeyden önce bu harika yeri ziyaret etmekten memnun oldum” dedi.
Başka bir okuma, “Notre Dame, sonsuza dek kalbimde. Erkek arkadaşım ve ben geçen yıl ziyaret ettik. ”İnsanların tarihe kendilerini bindirmek için acele etme biçimleri beni şaşırtmadı. Bu, insanların bilinçli veya bilinçsizce sosyal sermaye elde etmek için gerçek bir trajedi kullandıkları şefkat olarak gizlenen narsisizmdi.
John Glynn /İrlanda'dan bir psikolog.
