İsrail gazetesi The Jerusalem Post'ta, Carmiel Arbit tarafından kaleme alınan, “İran'la olaylar göründüğü kadar hayırlı olmayabilir” başlıklı makalesinde, İran'ın Kudüs Gücü Komutanı Kasım Süleymani suikastından İsrail'in yararlandığını belirterek, ancak yaşanan son gelişmelerin “İsrail için hayırlı olmayabilir” uyarısında bulunuyor
Makalenin özetlenmiş hali şöyle:
Geçen hafta Kasım Süleymani suikastı, İsrail genelinde ve dünyada büyük bir destekle karşılandı. İsrail'in bir numaralı düşmanı sayılan IRGC Kudüs Gücü lideri, İran'ı hem denizaşırı hem de sınırlar boyunca küresel terör ağını yarattı ve besledi. İran'ın Irak, Yemen, Gazze ve Lübnan'a başarıyla yerleşmesini sağladı ve İran'ın nüfuzunu arttırmak; Amerikan müttefiklerini vurmak ve İsrail'i tehdit etmek için maksimum pozisyonlar yarattı.
İsrail, Süleymani'ye birkaç kez suikast düzenlemek istedi; ancak temkinli bir ABD hükümeti tarafından durduruldu.
İsrail'in suikastı sevinmesinin siyasi çizgileri aşması şaşırtıcı değil. Halka, güvenliğin siyaseti aştığını hatırlatan Benny Gantz, Başkan Donald Trump'a övgüde bulundu ve suikastı küresel terörizmle uğraşan tüm liderlere bir uyarı olarak nitelendirdi. İsrail İşçi Partisi'nin sessiz lideri Amir Peretz bu hareketi coşkuyla karşıladı. Sık sık eleştirel basın, eşit sıcaklıkta tepki verdi; biri “tarif edilemez bir memnuniyet duygusu”, diğeri buna “stratejik mucize” dedi.
Başbakan Benjamin Netanyahu, İsrail'in bu “adil kavga” da Amerika'nın yanında olduğunu söyleyecek kadar ileri gitti. Başbakan, kabinesini konuyla ilgili basına konuşmamaya çağırdı ve haberlere göre, bakanlara suikastın bir İsrail olayı değil bir Amerikan olayı olduğunu söyledi.
Bu resmi tepki stratejik olmasa bile hiçbir şey değildir. İsrail ve suikast arasında mesafe bırakarak, hükümet kendisini misillemeden korumayı umuyor ve en kötü senaryo ortaya çıkarsa, başka bir Amerikan savaşı için suçtan kaçıyor.
İran'ın nasıl tepki vereceği konusunda çok fazla belirsizlik var. ABD'de topyekün bir savaş beklentisi üzerine yaygın bir korku yaratıyor.
İran, terör saldırılarında vekilleri kullanacak veya başka bir yere tırmanacak gibi görünüyor. Lübnan, Suriye veya Gazze'deki İran yanlısı güçler, Tahran'ın doğrudan emri olmasa bile, kendi başlarına öfke veya dayanışma saldırıları gerçekleştirmeyi seçebilirler. Bu nedenle Trump'ın suikast öncesinde İsrail'i bilgilendirdiği söyleniyor; böylece İsrail yeterince hazırlanabiliyordu.
İsrail, onlarca yıl Hamas, İslami Cihad ve Hizbullah saldırıları da dahil olmak üzere İran ve vekillerine karışmaya alışkın. İran'la daha doğrudan çatışmalar gittikçe yaygınlaştı ve İsrail provokasyonlara Suriye'deki kilit İran hedeflerine saldırdı.
İki ülke arasında çatışmalarda büyük bir artış yaşanmamıştır. İsrail, suikastten kaynaklanan olası artan tehditleri azaltmak için ön tedbirler alırken - askeri ve denizaşırı ofislerin kilit şubeleri arasında artırılmış bir uyarı çağrısında bulunmanın yanı sıra Güney Suriye sınırındaki Hermon Dağı kayak merkezini kısaca kapatmak - şimdiye kadar suikasttan bu yana her zamanki gibi etkili bir işti. Çünkü İsrail için İran'la çatışma her zamanki gibi sıradan bir iş.
Şimdilik İsrail, İran'la devam eden savaşında zaten ödediği bedelden daha yüksek olmayan bir bedelde bir düşmanı ortadan kaldırıyor. İsrail, ABD'nin eylemi karşılığında siyasi sermaye harcamak zorunda bile değildi. İsrailliler, ABD'nin İran'ın Suudi petrol sahalarına saldırısına verdiği tepkiden dolayı kaybettiği caydırıcılığı geri kazandığına ve bölgedeki Amerikan varlıklarına yapılan saldırıların hoş görülmeyeceğine dair güçlü bir mesaj gönderdiğine inanıyor. Perspektifinden bakıldığında, İsrail'in uzun zamandır İran'la mücadelesi, sonunda, İsrail'in en büyük düşmanı İran'la doğrudan yüzleşmek için yeni bir Amerikan istekli olmasıyla destekleniyor.
İsrail kesinlikle Amerika'nın son eylemlerinden yararlanırken, Amerika'nın bu çatışmaya girişine olan coşkusu, özellikle de yüksek düzeyde belirsizlik göz önüne alındığında, azaltılmalıdır. İran krizi daha önce görülmemiş şekilde tırmanabilir. Ve bu yönetimin ne kadar ileri gitmeye istekli olduğu veya yanıtlarının ne kadar devam edeceği açık değildir. Trump'ın bölgeye yönelik niyetleri - Irak ve Suriye gibi yerlerde kalmaya istekli olması da dahil - en iyi ihtimalle güvencesiz.
İsrail, hiçbir zaman İran'la tam bir savaş istemedi. İsrail, Hizbullah'ın ve diğer vekillerin yenildiğini görmek için istekliyken, İran'ın nükleer programı başarısız oldu ve ideal olarak rejim değişikliği, bu hedefleri askeri olarak gerçekleştirmenin ağır bedelini ödemeye istekli değildi ve yenilgi üzerine caydırıcılık ve sınırlama için yerleşti.
Evet, Süleymani'nin ölümü İran'ı büyük stratejik beyni mahrum edecek; ancak İran, İsrail'in düşmanlarını silahlandırmaya, eğitmeye ve finanse etmeye devam edecek. İran'ın artık zenginleştirilmesinde sınırlamalara uymayacağına ilişkin misilleme duyurusu ile İran'ın nükleer hırslarının nükleer anlaşmanın yokluğunda ilerlediği açıktır. Ve tüm bölünmeleri için, İranlılar şimdi liderlerinin arkasında eşi görülmemiş sayıda toplanıyorlar; savaş onları daha da birleştirebilir.
Dolayısıyla, İsrailliler - kamuya açık ve özel olarak - olayların son dönemini kutluyor olsalar da, bu gelişmeler göründükleri kadar hayırlı olmayabilir.
https://www.jpost.com/
Yazar Carmiel Arbit, Atlantik Konseyi'ndeki Orta Doğu programlarında yerleşik olmayan kıdemli bir akademisyen.
*İçerik özetlenerek verilmiştir. Bu makalede yer alan görüşler yazarına aittir
