Rusya Devlet Başkanı Putin'in dün düzenlediği basın toplantısında Rusya-Ukrayna savaşıyla ilgili yaptığı açıklamalar dünya gündeminin başına otururken; İsrail gazetesinde çıkan bir makalede ise, savaşı Ukrayna'nın çoktan kazandığı öne sürüldü.
Gazetedeki makalede, “Ukrayna'nın çoktan kazandığını anlamıyorlar. Batı silahlarının kalitesinin sağladığı avantaj, anavatanları için savaşan Ukrayna askerlerinin ruhuyla ikiye katlandı” ifadeleri kullanıldı.
Israel Hayom gazetesinde ‘Ian Mateev' imzalı yayımlanan, ““Putin ve generalleri notalmalı: Ukrayna çoktan kazandı” başlıklı analiz haber şöyle:
Bir yıl önce, Başkan Vladimir Putin'in ordusu savaşı hızlı bir şekilde bitirmenin peşindeyken, Ukrayna ordusu işleri yavaşlatmaya ve savaş alanındaki durumu istikrara kavuşturmaya çalıştı. Şimdi, tablo tersine döndü.
Rusya'nın savaş planı uzun bir çatışma planına dayanırken, Ukrayna silahlı kuvvetleri ise dengeleri bozmanın, kendilerini siper savaşı tuzağından kurtarmanın ve bölgeleri olabildiğince hızlı bir şekilde özgürleştirmenin yollarını arıyor.
Bu durum ve cephedeki durum tarafların bundan sonraki adımlarını belirlemektedir. Rus ordusu, Donetsk, Luhansk ve Zaporizhzhia vilayetlerinin tamamını fethetmek istiyor. Açıktır ki, burada ilk sırayı siyaset almaktadır. Putin, Rusya'nın vazgeçmesini zorlaştırmak için Ukrayna'nın bu bölgelerini kendisinin ilan etmiş ve ilhak etmiştir. İşgalin başlangıcından bu yana Kremlin, güçlerine askeri değil siyasi hedefler koydu; bu, kendisine pahalıya mal olan birçok hata yapmasına yol açtı.
Ukrayna güçleri ise daha akılcı bir şekilde savaştı ve hedefi daha kapsamlı oldu: şimdi ise işgal altındaki tüm bölgelerin kurtarılması. Bu, daha az doğrusal ve öngörülebilir bir şekilde hareket etmesini sağlar. Şimdi, cepheyi Zaporizhzhia'dan güneye, Tokmak ve Melitopol üzerinden geçerek Kırım sınırına geçmek en çekici seçenek gibi görünüyor. Amaç: Rus cephesinin yarısını bir darbede yıkmak ve hem doğuya hem de Kırım'ın savunmasına karşı bir tehdit oluşturmak.
Orduların evrimini takiben savaşın nasıl değiştiğini not etmek ilginçtir. Teknolojik açıdan bakıldığında, Ukrayna ordusu birkaç yönden Putin'in güçlerinin gerisinde kaldı. Ama şimdi, HIMARS çoklu roketatar sistemleri, PZH 2000 ve CAESAR kundağı motorlu obüslerle. M777 topçuları, AGM havadan karaya anti-radyasyon füzeleri, Javelin tanksavar füzeleri ve NASAMS ve IRIS-T gibi hava savunma sistemleri ile Ukrayna ordusu, Rus ordusundan daha gelişmiş ve sofistike silahlara sahiptir.
Putin'in kuvvetleri ayrıca T-80 ve T-90 gibi modern tanklarının birçoğunu, Su-30 ve Su-35 jetlerini ve Ka-52 taarruz helikopterlerini kaybetti. Rus endüstrisi bu kayıpları hızla telafi edemiyor ve 1930'lardan kalma eski T-62 tankları ve Obüs toplarının savaş alanında göründüğünü görüyoruz.
Rusya'nın güncel yeteneklere sahip olduğunu gördüğümüz tek alan İHA'lar. İran'ın kullandığı intihar insansız hava araçlarına ek olarak, Rusya büyük miktarlarda Lancet-3 aylak aylak mühimmat ve Orlan-10 keşif uçağı üretiyor; ayrıca DJI Mavic-3 gibi sivil dronları da satın alıyor.
Ancak burada da Ukraynalıların önemli bir avantajı var. Ukraynalılar, Türk Bayraktar insansız hava araçlarının yanı sıra istihbarat amaçlı cep boyutunda insansız hava araçlarından sekiz havan topu taşıyabilen uzun menzilli bombardıman uçaklarına kadar çok sayıda İHA ile gökyüzünü doldurdu. Bu arada, dronlardan el bombası bombaları atma fikrini ortaya atan Ukrayna ordusuydu.
Taktikler de tanınmayacak kadar değişti. Bunun, artık NATO taktiklerini taklit etmeye çalışmayan ve Sovyetler Birliği'nin Afganistan'da kullandığı taktikleri ve hatta 2. Dünya Savaşı tarzı fırtına birliklerini kullanmaya alışan Rus ordusu üzerinde önemli bir etkisi oldu. Evrensel tabur taktik birimleri yerine tabur, tugay ve tümen savaşına dönüş gördük. Saldırıları ve atılımları unutmaktan başka çareleri yoktu ve tanklar ve zırhlı araçlar yerine, Rus harekatının kahramanları fırtına askerleridir.
Yüzlerce tankı ve zırhlı personel taşıyıcıyı kaybettikten sonra, Rus ordusu artık düşmanı yavaş yavaş kemirmeyi ve kanat manevraları yerine önden saldırılar yapmayı tercih ediyor. Yazın Ruslar hedeflerini topçu atışlarıyla yumuşatmaya devam ediyorlardı: Binlerce top mermisi Ukrayna ordusunun mevzilerini yok etti ve askerlerini savunma hatlarından geri çekilmeye zorladı. Ancak Ukraynalılar, yeni edindikleri HIMARS sistemlerini kullanarak düzinelerce Rus mühimmat deposunu imha etti. Mermi kıtlığı, Rusların topçu silahlarındaki avantajını ortadan kaldırdı.
Ruslar durumu değiştirmeye çalışarak cepheyi yarmak için zırhlı birlikler kullandı ve Donetsk'teki Vulhedar kasabasına baskın düzenlediğinde büyük bir yenilgiye uğradı. Yaklaşık 30 tank ve zırhlı araç, Rusların bir milden fazla ilerleyemediği tek bir savaştaydı. Nedeni: zayıf Rus istihbaratı ve mayın tarlalarına dayalı güçlü bir Ukrayna savunması ve modern Howitzer'lardan (Obüs) gelen isabetli ateş.
Ukrayna ordusu "geleceğin ordusu" olmaya her zamankinden daha fazla yaklaşıyor. Her geçen ay daha sofistike ekipman kullanıyor ve taktikleri "geleceğin silahlarına”, İHA'lara ve hassas mühimmatlara dayanıyor. Rus ordusu, modern alternatifleri olmadığı için Büyük Vatanseverlik Savaşı'ndan (II. Dünya Savaşı) taktik fikirlerle sıkışmış bir "geçmişin ordusu". Bunun yerine, en azından kağıt üzerinde, sadece propaganda filmlerinde var olan kıyamet silahına sahiptir.
Ancak Putin ve generalleri, uzun bir savaşın başarısına inanıyor. Rusya'yı devasa bir savunma sanayisi ve devasa bir ordu için gerekli tüm kaynaklara sahip yeni Sovyetler Birliği olarak görüyorlar. Ancak aynı zamanda, Rusya yeni askerlerine nispeten az sayıda olmalarına rağmen ayakkabı gibi temel ihtiyaçları sağlamakta yetersiz kalıyor. Kremlin, bu sorunları birkaç yıl içinde çözmeyi planlıyor ve Batı'nın Ukrayna'ya verdiği desteğin Rusya'nın kaynakları tükenmeden sona ereceğine inanıyor. Birinci Dünya Savaşı taktikleri Putin'in generallerine uyuyor. "Planları" yıllarca sürecek bir savaş içindir; aceleleri yok. Amaçları işgal altındaki toprakları ellerinde tutmaktır.
Ukrayna'nın çoktan kazandığını anlamıyorlar. Batı silahlarının kalitesinin sağladığı avantaj, anavatanları için savaşan Ukrayna askerlerinin ruhuyla ikiye katlandı. Öte yandan Putin'in askerleri tipik olarak paralı askerler veya askere almak için baskı yapan ve ön saflara atılan insanlardır. İdeolojik fanatikler var ama sayıları az. Putin, daha fazla tank, topçu parçası ve koruyucu yelek inşa etmek için Rus endüstrisini savaşa çekmeye çalışabilir, ancak bu plan, çürümüş bir sisteme yerleşik yolsuzluk nedeniyle başarısız olacaktır.
Bu arada Batı, 21. yüzyıl Lend-Lease'i (Ödünç Verme ve Kiralama Kanunu) hızlandırıyor: Mart gibi erken bir tarihte Kiev, Leopard 2 tankları, Bradley APC'ler ve diğer ağır silahları alacak. Yukarıdakilerin tümü, Ukrayna'nın saldırıya geçme planlarını gerçekleştirmesine yardımcı olacaktır.
Kuşkusuz Rus ordusu, her şeyden önce ordusunun büyüklüğü bakımından hâlâ güçlü ve kesin bir darbe indirmeye çalışacak. Ama tıpkı Hitler'in güçlerinin 1943'te Kursk Muharebesi'nde veya Ardenler Muharebesi'nde yenildiği gibi yenilecek. Gerçek resim ortaya çıkacaktır; Ukrayna çoktan kazandı, ancak önümüzde birçok zorlu savaş var.
Ian Matveev, Rus muhalefet figürü Alexei Navalnyץ tarafından kurulan Yolsuzlukla Mücadele Vakfı'nda savunma analisti.
