‘inosmi.ru/politico'da yayımlanan bir analiz haberde, “ABD seçimlerini kim kazanırsa kazansın, Avrupa çoktan kaybetti” denildi.
‘inosmi.ru/politico'da çıkan “Trump veya Biden-Avrupa kaybediyor” başlıklı analiz haber şöyle:
ABD seçimlerini kim kazanırsa kazansın, Avrupa çoktan kaybetti.
Çoğu Avrupalı'nın Joe Biden'ın başkan olması için kelimenin tam anlamıyla dua ettiği bir sır değil. Yine de kazanabilir; ancak sağır edici bir zafer elde edemez. Belki de tersi sonuçtan daha kötü olacaktır.
Avrupa'da kendini beğenme noktasında nefret edilen başkan Donald Trump geniş bir farkla kazanmış olsaydı, Avrupa en azından seçenekleri hakkında net bir fikre sahipti ve bunlara uyum sağlayabilirdi.
Ama Amerika hala daha önce hiç olmadığı gibi bölünmüş durumda. Bu Amerika'nın kendisi için kötü ve Avrupa'da transatlantik ilişkilerde ileriye doğru açık bir yol için tüm umutları yatıştırmakla tehdit ediyor.
Evet, Biden döneminde, Trump'ın zor yıllarından sonra, transatlantik ilişkiler kaçınılmaz olarak iyileşecek (başka türlü olamaz). Bununla birlikte, birçok Avrupalı liderin güvendiği iddialı gündem - çevre politikasından ticarete ve savunmaya - ulaşılamaz görünüyor.
Sebep iki yönlüdür. Biden, zafer kazansa bile, güçlü bir yetkiden yoksun kalacak; Kongre de bölünmüş kalacak: Demokratlar Temsilciler Meclisine, Cumhuriyetçiler Senato'ya sahip olacak.
Kongre'nin bölünmüş olması yüzünden Biden'ın, Trump'ın son iki yıldır yaşadığı sorunları yaşayacak.
Kongre'nin her iki meclisinde de çoğunluk olmadan, hiçbir başkan yasama gündemini izleyemeyecek - kendisi gerektiğinde halefinin bir kalem darbesiyle iptal edeceği idari emirlerle yetinemez.
İddialı küresel gündeme gelince, ABD Avrupa için kararsız bir ortaktır.
Uzağa gitmeye gerek yok, sadece İran ile 2015 nükleer anlaşmasını hatırlayın. Senato'da Demokratik çoğunluk olmadan, Obama bir seçimle karşı karşıya kaldı: hiçbir anlaşma statüsü olmayan bir anlaşma ile yetinmek. İkincisini seçti ve Kongre ile uzlaşmaya varan Obama, anlaşmayı kıl payı geçirdi.
Durum, Paris İklim Anlaşması ile tekrarlandı. Kongre onayı olmadan, Trump onu terk etmekte hiçbir sorun yaşamadı.
Bu nedenle Avrupalı liderler, Biden'ın bir heyelan zaferi kazanacağını ve başarısının ardından Demokratların Kongre'yi alt edeceğini umuyorlardı.
Nitekim, Seçim Günü arifesinde, böyle bir sonuç, birçok anket tarafından öngörülmüş ve kıtanın bazı bölgelerinde Ronald Reagan'ın 1980'deki zaferi gibi bir "devrim" umudu doğurmuştu ve bunu Amerikan siyasetinde keskin bir değişim izledi.
Biden'ın belirleyici zaferi, Washington ve Avrupalı müttefiklerinin geniş bir transatlantik gündem peşinde koşmalarına izin verecek. Birçokları, özellikle artan Çin tehdidi karşısında ittifakın yenilenmesine ve yeniden hedef alınmasına izin vereceğine inanıyor.
Bu olması gerekmiyor. Bazı Avrupa ülkeleri, özellikle Almanya, bir transatlantik serbest ticaret anlaşmasını yeniden canlandırmaya çalışmakla ilgilenirken, bir sonraki başkanın kongre onayını asla kazanmaması çabaya değmeyebilir.
Derinlerde, Avrupa, Biden kazansa bile dört yıl içinde ne olacağını düşünmeye devam edecek. Yaşı göz önüne alındığında, Biden bir dönem başkan olabilir. Ve eğer onun yerini Donald Trump formatına sahip bir Cumhuriyetçiyle değiştirirse - ki bu Amerika'daki mevcut siyasi iklim göz önüne alındığında hiçbir şekilde dışlanmamaktadır - o zaman ayrılışıyla derhal buharlaşacak anlaşmaları müzakere etmenin nedeni nedir?
Olası cevap: Avrupa'nın özellikle güvenlik konularında daha iyi bir seçeneği yok. Giderek daha savaşan bir Rusya karşısında, Avrupa'nın Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana her zamankinden daha fazla bir Amerikan "güvenlik şemsiyesine" ihtiyacı var.
Almanya ve diğer ülkeler, Amerika Birleşik Devletleri'nin Avrupa'nın savunmasını terk etmemesini sağlamak için mümkün olan her şeyi yapacaklar.
Yine de konu, Trump gibi önümüzdeki yıllarda Çin'e daha fazla dikkat etmesi gerekecek olan Biden yönetiminde bir gerilim kaynağı olmaya devam edecek. Biden yönetimi büyük olasılıkla Trump'ın politikalarını takip edecek ve Avrupa'yı daha az kuvvetli de olsa kendi güvenliğinin bir kısmını üstlenmeye çağıracak.
Avrupa ekonomisinin salgından etkilendiği ve halkın savunma harcamalarını artırmaya istekli olmadığı göz önüne alındığında, güvenlik konusu kaçınılmaz olarak bir transatlantik gerilim kaynağı olarak kalacaktır.
Diğer bir deyişle, çoğu Avrupalı Trump'ın emekli olduğunu görmeye istekli olsa bile, kendilerini son dört yılda olduğu gibi aynı durumda bulabilirler: En iyiyi ummak ama en kötüsünden korkmak.
Kaynak: inosmi.ru/politico
