'Alwaght' analiz-haber sitesinde, “Karabağ Krizi Devam Ederken Rusya Nerede Duruyor?” başlıklı analiz haberde, “Geçmiş çatışmalarda Erivan'a verdiği tam desteğin aksine, Kremlin artık orta yolu tercih ediyor” denildi.
Rusya'nın Karabağ krizine bakışını irdeleyen analiz haber şöyle:
Ermenistan ve Azerbaycan'ın Karabağ'da ateşkesi kabul etmesinden birkaç gün sonra ihtilaflı bölgede çatışmalar hâlâ devam ediyor.
Rusya'nın arabuluculuğunu yaptığı ateşkes, iki tarafın cenazeleri toplamasına ve tutsakları değiştirmesine izin veren bir mola vermeyi amaçladı. Ancak ihlali, değişim sürecini geciktirdi.
Ateşkesin kesildiğinin açıklanmasının ardından, Azerbaycan'ın Gence kasabasındaki bir konut kompleksi, 9 sivilin öldürüldüğü ve diğerlerinin yaralandığı roket saldırısıyla hedef alındı. Ermenistan ordusu, Azerbaycan ordusunu Karabağ'ı bombalamaya devam etmekle suçlarken, roket saldırısı başlattığını yalanladı.
Açık olan şu ki, iki taraf birbirini ateşkes şartlarını ihlal etmekle suçluyor.
Ruslar nerede duruyor?
Çatışmaların ardından gelen gerilimler, bir ay önce tam ölçekli bir savaşa dönüşmek için başladı. Komşular arasında bir aydır süren şiddetli çatışmaların ardından Rusya'nın arabuluculuk için sahneye girmesi biraz gecikmiş görünüyor.
Rusya'nın iki tarafı müzakere masasına getirmek için çok erken bir muhatap olarak müdahale etmesi bekleniyordu. Ancak, Güney Kafkasya'daki çekişmeli bölgedeki ölümcül ateş değişiminden birkaç hafta sonra bunu yaptı.
Ek olarak, Rus arabuluculuğu çok kırılgan bir barış sağladı ve Moskova toplantısı ve ateşkes açıklamasından sadece 24 saat sonra savaşan taraflar savaşlarına devam ettiler.
Savaş, anlaşma öncesi ciddiyetine geri dönüyor olsa da, Rusların Karabağ krizine son vermek için ciddi bir iradesi yok gibi görünüyor. Nispeten sessizdirler ve hatta anlaşmanın ihlaline kayıtsızdırlar.
Bu sorun, Rusya'nın her iki tarafın da memnuniyetini aynı anda almak istemesi olabilir. Moskova politikasını gözden geçirmiş görünüyor. Geçmiş çatışmalarda Erivan'a verdiği tam desteğin aksine, Kremlin artık orta yolu tercih ediyor.
Rusya ile Batı arasındaki ilişkiler şu anda Rus muhalefet lideri Alexey Navalny'nin zehirlenmesi nedeniyle gergin durumda ve Moskova, Batı hükümetleriyle gerginlik içindeyken güney sınırlarındaki politikasına başka bir sorun eklemek istemiyor.
Üstelik geç giderse Azerbaycan'ın Rusya'ya karşı Batı'nın münhasır üssü olacağını çok iyi biliyor. Dolayısıyla Kremlin liderleri şu anda Azerbaycan'ın Karabağ krizine duyduğu kızgınlıktan uzak durmaya çalışıyor.
Ek olarak, Ruslar artık Kafkasya'da geleneksel bir müttefik olan Ermenistan'ı görmezden gelemez ve tartışmalı bölgede Erivan'ı tamamen oyundan çıkaramaz. Şimdi tercihleri Karabağ krizinde en azından görünüşte arabuluculuk statüsünü kurtarmaktır.
Moskova ayrıca Karabağ davasına tek taraflı girişin Ankara ile Suriye'deki işbirliğini zorlaştıracağını da biliyor. Türkiye, Kafkasya krizinde Azerbaycan'ın destekçisi olarak yer alsa da Rusya, Suriye dahil halihazırda var olan bölgelere Türkiye ile başka bir farklılık alanı eklemek istemiyor. Moskova'nın en azından tarafsız davranmaya ve arabuluculuğunu ilerletmeye çalışmasının nedeni budur. Bu, Karabağ savaşına girişteki kayda değer tereddütünü açıklayabilir, çünkü ateşkesin ihlaline, imzalandıktan sadece bir gün sonra neden ciddi şekilde yanıt vermeyi reddettiğini açıklayabilir.
Karabağ ihtilafına geç girmenin bir başka nedeni daha var: Ermenistan Başbakanı Nikol Paşinyan'ın Rusya'daki eski Erivan dostlarına olan göreceli uzaklığı. Paşinyan hükümeti, Kremlin ve liderlerinin yakın müttefiki olan Başbakan Serj Sarkisyan'a karşı bir süre protestoların ardından Ermenistan'da iktidarı ele geçirdi. Sarkisyan'ın 2018 protestolarının ardından istifası, Erivan'ın dış politikasında somut bir değişiklik yarattı. Paşinyan, Moskova'ya gidip iki ülkenin güçlü bağlarının altını çizmesine rağmen, bağımsız bir hükümetle bağımsız bir lider olarak iktidara gelmesi, Kremlin ile göreceli bir mesafenin sinyalini verdi. Bu, Moskova'nın savaşan taraflar arasında arabuluculukta geç kalmasına başka bir nedeni.
Kaynak: Alwaght
