Yunan gazetesi Hellas Journal'da Michalis Psylos tarafından kaleme alınan, “Erdoğan için kırmızı halı seriyorlar, Yunanistan'a ise dikenler… Her şeyin Arkasında Almanlar var” başlıklı makalede, Avrupa Birliği (AB) ve Almanya'nın Türkiye'ye karşısındaki pasif tutum eleştiriliyor.
Michalis Psylos'un makalesinden dikkat çeken bölümler:
“Berlin için yaptırım sorunu yalnızca Lukashenko, Beyaz Rusya ve muhtemelen Navalny davası için Rusya için gündeme geliyor. Bu konular Avrupa Biriliği'nin 27 Dışişleri Bakanı toplantısının resmi gündemindeydi. Ve Oruç Reis'in Akdeniz'deki yeni misyonunu gündeme getirmeyi başaramadıklarını varsayarsak; çünkü Erdoğan'ın 46 yıllık kapalı Maraş sahilin bir bölümünü kullanıma açması kadar kışkırtıcı bir eylem yoktu.
Elbette, Lüksemburg'daki toplantıda Erdoğan'ın yeni kışkırtıcı hamleleri masaya yatırıldı; ancak yine sözlerle sınırlıydı. Türkiye'ye karşı herhangi bir yaptırım kararı alınmadı.
Elbette, 1 ve 2 Ekim'deki önceki zirvenin, Oruç Reis'in Antalya limanına dönmesi nedeniyle zorla yaptırım tehdidiyle sınırlı olduğunu hatırlayacaksınız. 27 AB ülkesinin ortak kararında belirttiği gibi, Yunan-Türk diyaloğuna fırsat vermek! Ve şimdi Türk sismografı Kastelorizo'dan 6,5 deniz mili mesafede araştırma yapacak mı?
Ankara kayıtsız şartsız, Atina'nın istediği gibi sadece kıta sahanlığı MEB'i değil, her şeyi masaya koymak istiyor.
Ancak Şansölye Angela Merkel'in sözcüsü yeni görevi "üzücü ve akılsız" olarak nitelendirmekle birlikte, "Doğu Akdeniz'deki tartışmalı bir deniz bölgesi" hakkında soruşturma açılması çağrısında bulundu.
"Almanya, gaz rezervleri anlaşmazlığına müzakere edilmiş bir çözüm için bastırıyor, ancak şansı, federal Dışişleri Bakanı Haiko Maas'ın Doğu Akdeniz'deki arabuluculuk misyonunun Türkiye'ye bir araştırma gemisini yeni bir misyona göndermesinden bir gün önce azaldı.
Hatta bir önceki AB zirvesi öncesinde Ankara, Oruç Reis'in Antalya'ya çekilmesini kabul ediyor. Çekilme kararı Erdoğan'ın yaptırımlardan kaçınma manevrasıydı.
Oruç Reis'in geri çekilmesinin ciddi bir şey ifade etmediğini yazdığımızda, bazıları diyalog yolunu reddederek ileride olduğumuzu söyledi! Ve diyalog yoluyla çözümü kim istemez? Ancak, tek politikası tehlikeli "mavi vatan" doktrini aracılığıyla denizde yeniden uzayı geri kazanmak olan Türk Cumhurbaşkanı masaya oturduğunda, uzlaşma eline ulaştığımızda çok dikkatli olmalıyız!
Çünkü Ankara yayılmacı niyetini gizlemiyor. Yanıltıcı bile değil! Türkiye Enerji Bakanı Fatih Dönmez'in Twitter'da yazdığı gibi Doğu Akdeniz'de "haklarımızı aramaya, kullanmaya ve korumaya devam edeceğiz." açıkaması, Ankara'nın nerede durduğunu gösteriyor.
Bir şey varsa, onu kesinlikle bulacağız! Erdoğan, Çinli filozof Sun Chu'nun The Art of War adlı kitabında 2500 yıl önce formüle ettiği savaş ilkelerini tam anlamıyla takip ediyor: "En büyük savaş sanatı, düşmanı savaşmadan bastırmaktır. En büyük mükemmellik, düşmanın direnişini savaşmadan ezmektir. Muzaffer savaşçılar önce kazanır, sonra savaşa gider, mağlup savaşçılar önce savaşa gider sonra da kazanmaya çalışır!”
"Erdoğan," diye yazıyor Fransız Le Figaro, "Rusların veya Batılı müttefiklerinin bıraktığı boşluklara, onları şaşırtmaktan veya ülkesinin ait olduğu NATO'nun çıkarlarına aykırı hareket etmekten çekinmeden müdahale ediyor. "Türk cumhurbaşkanı kesin olarak silahlanmış: Atlantik İttifakı'nın gözünde Türkiye cezalandırılacak çok güçlü bir müttefik."
İktidardaki AKP, kamuoyu yoklamalarında etkisinin yüzde 30'un altına düştüğünü görürken, Erdoğan ise yüzde 50'nin çok üzerinde…
Fransız Le Figaro'nun yazdığı gibi, "Türkiye Cumhurbaşkanı halkının milliyetçiliğini övüyor ve imparatorluğun eski hayallerini canlandırarak gururunu geri getirmeye söz veriyor"!
Türk cumhurbaşkanı, Türk halkının kabulünü ve onayını sağlayan "belgeleri" tutkuyla müzakere ediyor: AB için vizesiz seyahat, gümrük birliğini iyileştirme, mültecilere daha fazla mali yardım. Ve AB, Türkiye'de daha fazla "havuçtan" bahsetmekle sınırlı olduğu sürece, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın saldırgan tutumundan vazgeçmesi için hiçbir neden yok.
Sonuçta Türk cumhurbaşkanının taktiği işe yarıyor gibi görünüyor: Önce dayatıyor, sonra elinden geldiğince tutmak için müzakere savaşına gidiyor!
Trajik olan şu ki, bu dönem Avrupa başkanlığını da elinde bulunduran Berlin, Erdoğan'ın önüne sürekli "kırmızı halı" atıyor ve bundan daha çok yararlanıyor.
Alman Handelsblatt gazetesi ise, "Türkiye'ye karşı kölelik" başlıklı makalesinde, "AB, Türkiye'yi cezalandırmak yerine cezbetmeyi tercih ediyor." Almanya'nın inisiyatifinde ve diğer tüm ortakların uyumuyla (birkaç istisna dışında), Avrupa Birliği uygulamada Türkiye'nin gerçek hedeflerini gizliyor. Aksine Atina üzerindeki baskıyı artırıyor ve bu nedenle Türk saldırganlığını kışkırtmak doğal.
Türk kökenli Alman Yeşiller Partisi Milletvekili Cem Özdemir'e göre, "Erdoğan ve hükümeti ile üyelik olamaz, ancak mesaj demokratik bir Türkiye'nin Avrupa'da yeri olduğu şeklinde olmalıdır."
İsviçre gazetesi Neue Zürcher Zeitung diğer yolu işaret ediyor: "AB daha kararlı bir şekilde kullanması gereken baskı araçlarına sahip. Kendini kısıtlama Erdoğan tarafından tanınmıyor. Aksine, bundan tam anlamıyla yararlanır. Kararlılık ve birlik gerektirir. Aksi takdirde Türkiye Cumhurbaşkanı Akdeniz, Kafkasya ve Libya'da gündemi dikte etmeye devam edecek!”
Kaynak: Hellas journal
