Yeniçeri, Osmanlı Devletinde, Hıristiyan çocuklarından devşirme yöntemi ile yetiştirilen askerdir. I. Murat'ın veziri Çandar Hayrettin Paşa'nın yardımıyla kurduğu bu sistem de, devlet kendi Hırıstiyan tebasından ve bazen eline düşen harp esirlerinden bazı çocuklara el koyuyordu. Acemi Oğlanı denilen bu çocuklar, önce bir tür köylü ailesinin yanına veriliyordu.
Edirne'nin fethinden sonra kuruldu
Osmanlıcada çeri asker anlamına gelmektedir. Yeni kurulan askeri birlik olduğundan da bu birliğe yeniçeri denilmiştir. Kapıkulu ocaklarına bağlı bir askeri birliktir. Yeniçeri ocağı kimi kaynaklarda 1328 yılında Orhan Gazi tarafından kurulduğu söylenmekte olsa da çoğu kaynakta I. Murat tarafında 1363 yılında Edirne'nin fethinden sonra kurulduğu belirtilmektedir. Yeniçeri ocağı, dünyada modern anlamda kurulmuş olan ilk daimi ordudur. Osmanlı ordusunun piyade kısmının büyük çoğunluğunu oluşturan kapıkulu ocaklarının en itibarlısıdır yeniçeri ocağı. Savaşlarda padişahın bulunduğu merkez kolunda bulunmakta olup birincil görevi padişahı korumaktır.
İlk savaşları Kosova
Katıldıkları ilk savaş 1389 yılında yapılan I. Kosova Savaşı'dır. Savaş alanlarının ustası olmalarının yanında sulh anında İstanbul sokaklarının güvenliğini sağlarlardı. Yeniçeri ocağının asıl kuruluş amacı, iktidar gücü olarak iç güvenliğin sağlanması, ayaklanmaların bertaraf edilmesidir. Savaşlarda da bu askeri birlik ikinci planda tutulmuş, ihtiyaç durumuna göre ileri sürülmüştür.
1363 yılına kadar savaş sırasında alınan tüm esirler askerlere verilirdi. 1363 yılından itibaren savaşların ardından, Sadrazam Çandarlı Kara Halil Hayrettin Paşa'ya pencik toplama görevi verildi. Buna göre, her beş esirden biri sultanın emrinde bulunacak, sultanı korumakla görevli yeni bir askeri ordunun kurulmasında kullanılacaktı. Bu kapsamda 8-18 yaş arasında Hristiyan esirler seçilirdi. Alınan esirler ilk olarak Türkçe ve İslam dini ve Türk Aile yapısının öğretilmesi amacıyla Anadolu'nun pek çok köyünde ailelere verilirdi.
Türk ailelerinde eğitim
Türk ailelerinde gerekli eğitimi almalarının ardından, saray bünyesinde acemi ocağında 8-10 yıl arasında süren bir askeri eğitimin tamamlayarak yeniçeri ocağına alınırlardı. Bu eğitim sistemine devşirme denilirdi. Devşirme sistemi, daha önceki Türk-İslam devletlerinde uygulanan gulam sisteminin geliştirilmiş şeklidir. Devşirme sisteminde askeri eğitimin dışında diplomat olarak görevlendirilecek zeki bireylere Enderun'da eğitim verilirdi. Disiplinli ortamda uzun süre, profesyonel, etkili bir eğitim verilmesi, yeniçerileri tam donanımlı bir asker haline getirmekteydi. Savaş alanlarında askeri makine olarak görülen yeniçeriler, tüm vücudu çelikle örülmüş şövalyelerin bile korkulu rüyası haline gelmişlerdi.
Düşmana korku saldılar
Aldıkları eğitimlerde vücutları adeta nasırlaşmış gibiydi ve ancak çok sayıda ok vücutlarına isabet ettiğinde devrilebilmekteydiler. Mermerlere vurarak sağlamlaştırdıkları avuçlarıyla düşmana vurduklarında, adeta çelik gürz etkisi yaratarak düşman askerini yere yıkabilmekteydiler. Bu şekilde sağlam ve güçlü vücuda sahip olmaları dış güçlerin korkarak yaklaşmalarını sağlamaktaydı. Dolayısıyla da yeniçeriler Osmanlı ordusunun savaş alanlarındaki en güçlü kozu olmuştur. Yeniçeriler dostuna güven, düşmanına korku salıyordu. Bu sistem Osmanlı Devleti yükseliş döneminde devletin topraklarının genişlemesinde, Türklerin Rumeli'ye yerleşmesi açısında büyük faydaları olmuştur.
