TIMETURK / Yaşar Yavuz
Tarihi yapılar, camiler, devlet daireleri ve evler harabeye dönmüş durumda. Halep halk tüm bu yıkımların arasında ölümü göze alarak yaşamaya çalışıyor. Halk şehirde alışverişinin büyük bir kısmını seyyar satıcılardan yapıyor. Halep’te giyimden akaryakıta, gıda’dan tıbbi ilaçlara kadar, seyyar satıcıların üzerinde her şeyi bulmak ve temin etmek mümkün.
Çocuklar bile sokaklarda ellerinde çikolata, selpak ve benzeri şeyler satıyorlar. Sokaklarda görüştüğümüz herkes Türkiye’nin desteğinden bahsediyor. Ancak son zamanlarda Türkiye’de yardımların azalması halkı zor durumda bırakmış.
Halep halkının sıkıntılarından birisi de rejim güçleri uçaklar tarafından evleri vurulan aileler barınmak için yer bulamıyor. Birkaç gün önce Beşar Esad tarafından füzelerle vurulan bir mahalle’de görüştüğümüz insanlar sokakta yaşadıklarını ve sokakta yattıklarını gösterdiler.
Halep sokaklarında halkın güvenliğini sağlamaya çalışan bir genç direnişci ile konuşuyoruz. Ben Kobani’liyim (Aynel Arap) ve bir Kürdüm "Siz Türkiye’de batı menşei olan Kemalist rejimden zulüm görürken, bizde Suriye’de Batı menşei olan bir Baas rejiminden zulüm görüyorduk. Hafız Esad, 1990 ile 2000 yılları arasında Kobani’yi terk etmemiz için biz Kürtleri 10 sene susuz bıraktı. Kobani yemyeşil bir şehirdi, kupkuru kaldı. Sırf topraklarımız bırakıp gidelim diye.
Halep sokaklarında seyyar satıcılar
Baas rejimi 1976 yılında biz Suriyeli Kürtlerin kimliklerini elimizden aldı. 2007 yılında evlerimizi devlet malı ilan etti. Kendi emeğimizle yaptığımız ve içinde oturduğumuz evlerimiz hala devletin mali olarak gözüküyor. Biz adaletli bir devlet reisi istiyoruz ve bunun için direniyoruz”
