TİMETÜRK/George Monbiot*
“Sözler üzüntünüzün derinliğini karşılayamaz. Ne de yaralı yüreklerinizi iyileştirebilir... Bu trajediler sona ermeli. Bunun için değişmeliyiz”. Her ebeveyn, Başkan Barack Obama’nın Connecticut Newtown’da öldürülen 20 çocuk için söylediğine katılacaktır. Medyaya erişimi olup da o kasaba halkının üzüntüsünden etkilenmeyecek dünya üzerinde çok az insan bulunur.
Orada dengesiz bir genç tarafından öldürülen çocuklar için geçerli olanın Pakistan’da hüzünlü Amerikan başkanınca katledilen çocuklar için de geçerli olması gerekir. Bu çocuklar da aynı derecede önemli, aynı derecede gerçek ve aynı derecede dünyanın ilgisini hakkediyor. Buna rağmen onlar için başkanın konuşmaları ve gözyaşları ile dünya gazetelerinin ön sayfalarında resimleri, acılı akrabalarıyla röportajlar, neyin nasıl olduğuna dair analizler mevcut değil.
Devlet, Bay Obama’nın İHA saldırılarının kurbanlarından bahsedecek olduğunda ise onların daha az insan olduğunun izlenimini veren kavramlarla konuşuyor. İHA’ları yönetenler, vurduklarını “böcek ezilmeleri” olarak nitelendiriyor “zira kumlu-yeşil ekranda bedenler ezilmiş bir böcek izlenimini veriyor” (Rolling Stone Dergisi). Ya da nebatata indirgeniyorlar. İHA savaşını meşrulaştırmak için Obama’nın karşı-terör danışmanı Bruce Riedel, “Çimi sürekli biçmelisiniz. Biçmeyi bıraktığınız anda çim yeniden büyür” diye açıklıyor.
Irak’ta George Bush hükümeti gibi Obama yönetimi de kuzey-batı Pakistan’daki CIA İHA saldırılarının sivil kayıplarını ne belgeliyor ne de kabul ediyor. Stanford ve New York üniversiteleri hukuk okullarının hazırladığı bir rapor, iş başına gelmesinin ilk 3 yılında Obama’nın 259 saldırıda en az 64’ü çocuk olmak üzere 297 ila 569 sivilin ölümünden sorumlu olduğu belirtiliyor.
Bölgedeki çocuklar üzerindeki etkisi ise çok daha tahripkar. Her tür toplanmanın hedef alınması korkusuyla birçoğu okullardan alındı. Obama’nın şevkle genişlettiği İHA programının Bush’un başlatmasından bu yana birçok okul saldırısı oldu. Bush’un tek bir hatası, 69 çocuğu bir medresede katletti.
Araştırma İHA sesi duyduklarında çocukların dehşet içinde çığlık attıklarını ortaya koyuyor. Yerel bir psikolog, korkularının ve şahit oldukları dehşetin çocuklarda kalıcı bir zihinsel yaralanmaya neden olduğunu söylüyor. İHA saldırılarında yaralanan çocuklar araştırmacılara okula dönmek istemediklerini ve hayallerine dair umutlarını terk ettiklerini anlatıyor. Bu çocukların rüyaları da bedenleri gibi kırılmış.
Obama belki kasten çocukları öldürmüyor. Fakat İHA’ların kullanıldığı şekilde çocukların ölümü kaçınılmaz. Bu ölümlerin üzerinde ne tür bir duygusal etki yaptığını bilmiyoruz. Ayrıca onun ya da yetkililerin konuyu tartışıp tartışmadığını da. CIA’nin Pakistan’daki yargısız cinayetleriyle ilgili neredeyse her şey gizli tutuluyor. Ancak yönetimde kimsenin bu yüzden uykusuz kalmadığı söylenebilir.
Newtown’daki ölümlerden 2 gün önce, Obama’nın basın danışmanına Yemen ve Pakistan’da öldürülen kadın ve çocuklar soruldu. Bu konuların “gizli” olduğu gerekçesiyle yanıt vermeyi reddetti. Bunun yerine gazeteciyi Obama’nın karşı-terör danışmanı John Brennan’ın bir sözüne yönlendirdi. Brennan, “Çoğunluğu Müslüman kadın, erkek ve çocuk olmak üzere El-Kaide’nin masumları öldürmesinin Müslümanlar gözünde imajını ve çekiciliğini kötü şekilde lekelediğini” iddia ediyordu.
İHA savaşının aynısını ABD için yaptığını fark etmiyor görünüyor. Brennan’a göre kuzey-batı Pakistan halkı ne böcek ne de nebatat. Onun hedefleri “kanserli tümörler”, kalanlar ise “etrafındaki doku”. Bir insanı, insan dışında başka bir şeyle tanımlayan birinden sakınmak gerek!
Evet, arada sırada “çevresel hasarların” olduğunu kabul ediyor ancak ona göre ABD “kesinliği temin etmek ve masum hayatların korunması için olağanüstü dikkat gösteriyor”. Sadece Amerikalı hayatlara yönelik “gerçek süregelen bir tehdit” olduğunda harekete geçiyorlarmış. Bu saçmalığın tamamen daniskasıdır.
Hukukta bir temeli olmayan ve sadece kalıplara bakan “imzalı saldırı” doktrini Obama iktidarında geliştirildi. Bu kalıp, silah taşıyan bilinmeyen bir grup (ki kuzey-batı Pakistan’da onları halktan ayırt etmek çok zordur) ya da bir şeyler tasarlıyormuş gibi görünen bir grup insandır. Bu şekilde düğün ve cenaze alayları yok ediliyor. Geçen sene Mart ayında bir madenle ilgili bir meseleyi konuşan 40 yaşlı bu yüzden havaya uçuruldu. Çocukların katledilmesinin sürmesinin de nedenlerinden biri de bu.
Obama İHA programından nadir olarak bahsediyor ve çocuk ölümleriyle ilgili tek kelime etmiyor. Bulabildiğim tek açıklama, geçen Ocak’ta bir video konferanstaki kısa ve anlaşılmaz bir şeydi. Cinayetleri meşrulaştırılması işini başkalarına bırakıyor. Ekim’de Demokrat amigo Joe Klein, MSNBC’de “neticede olay kimin 4 yaşında çocuğunun öldürüldüğüdür. Bizim yaptığımız buradaki 4 yaşındakilerin, ayrım gözetmeyen terör edimleriyle öldürülme olasılığını kısıtlamaktır” demişti. Glenn Greenwald’ın işaret ettiği gibi teröristlerin yaptığı 4 yaşındakileri öldürmektir. Misilleme cinayetlerini engellemiyor bilakis onları cesaretlendiriyor zira acı ve intikam genelde kol koladır.
Newtown çocuklarını anan dünya medyasının çoğu ya Obama’nın cinayetlerini görmezden geliyor ya da öldürülenlerinin hepsinin “militan” olduğuna dair resmi açıklamayı kabul ediyor. Kuzey-batı Pakistan çocukları öyle görünüyor ki bizim çocuklarımız gibi değil. Onların adları, resimleri, mumlarla, çiçeklerle ve ayıcıklarla anılmaları yok. Onlar öteki olana, böcekler, nebatat ve doku dünyasına aitler.
Obama pazar günü şöyle soruyordu: “Her sene sürekli çocuklarımızın başına gelen bu tür şiddetin bir şekilde özgürlüğümüzün bedeli olduğunu söylemeye hazır mıyız?” Bunu Pakistan’daki çocuklara uyguladığı şiddet için de sorması gerek.
The Guardian’da “ABD’de trajedi, Pakistan’da böcek ezilmesi” başlığıyla yayınlanan bu makale Oğuz Eser tarafından Timeturk.Com için tercüme edilmiştir.
