MAVİ MARMARA ŞEHİTLERİNE /
Körlüğün kanıksandıkça yükselen duvarı delinsin diye
Canını meşale yapan, cennetten dokuz yıldız aktı Akdeniz’e
Kanlarını kandil yapıp yol gösterdiler dua yüklü gemiye
Otuz bir mayıs sabahı o gemi ışıktan bir dolunaydı
Dünyanın saklı, kaçak çehresini gösterdi kendisine
Bir sabah canevimize limansız gemi düştü
Yalaz gibi, derin boşluğa, unutuluşa düştü
Yelkeni merhametle dolan gemi, kara parlaklığa;
Haksızlığa yumulan göz kapaklarına düştü
Çocukların gamzesini kattı okyanus sularına
Zamanı ağartan dokuz kandan yıldız
İyilikten işaretler çizdi yalnızlık atlasına
Bir Akdeniz sabahı, gökyüzü ayna
Sanki melek kanadı, sanki kör kuyudan kara;
O sabah her insan, aynada gördü kendini doyasıya
Akıl insafla sınandı, merhamet vatanıyla
Dünyaya çarptı bir gemi Akdeniz’i yara yara
Dokuz kandan ışıkla aydınlandı dünya
Mühlet aldı iyi niyet, yerine koştu umut
O sabah gözleri ışıl ışıldı gökyüzünün
Dili tutuldu o sabah, yüzüstü düştü körlük
Ahmet Mercan
