Çocuklar anne babasının tartıştığını görmeli mi?

Fatih Üniversitesi Öğretim Görevlisi Uzman Pedagog Adem Güneş, anne babaların tartıştıklarını görmemesi için çocukların başka bir odaya gönderilmesinin doğru bir davranış olmadığını, aile içi tartışmalara çocukların da şahit olması gerektiğini söyledi. Güneş, çocukların yanında yapılan tartışmaların ise mutlaka sonuca bağlanması gerektiğini belirtti.
Fatih Üniversitesi Öğretim Görevlisi Uzman Pedagog Adem Güneş, aylık aile kültür dergisi Moral Dünyası'na aile içi tartışma kültürünün çocuklara yansıması konusunda açıklamalarda bulundu. Aile içi tartışmayla kavga arasındaki farkın bilinmesi ifade eden Güneş şunları söyledi: "Kavgada şiddet ve darp söz konusuyken tartışmada böyle bir şey yoktur. Ailede kavgaların yaşanmaması için tartışma kültürünün oluşması gerekir. Aile içerisindeki tartışmalar o ailenin tuzu biberidir, olmazsa olmazıdır. Nasıl ki bir yemek tuzsuz ve çeşnisiz olduğu zaman lezzeti kaçıyorsa; aile içerisindeki tartışmalar, ki biz buna sınır belirleme mücadelesi diyebiliriz, kişinin kendi kişilik sınırını belirleme mücadelesi, eşinin kişilik sınırını görme mücadelesi olmazsa o takdirde ileride kişilik ihlalleri oluşabilir. Yani eş eşe bir söz söylediğinde, bir davranışta bulunduğunda, hoşnut olmayan bir şeyi yaşadığında kendi düşüncesini ifade etmesi ve eşin de bunun karşısında kendi düşüncesini ifade ediyor olması gerekir. Çünkü bu eşin eşe karşı olan kişilik sınırlarını tanımasında yardımcı olacaktır."
Çocuğun aile içerisinde kavgaya dönüşmeyen tartışmalara mutlaka şahit olması gerektiğini kaydeden Güneş "Ancak, her tartışma çocuğun yanında çözüme kavuşturulacaksa, çözüme kavuşturuluyorsa çocuk o tartışmanın içerisinde olmalı. Çocuğun yanında yapılan tartışmalar mutlaka bir sonuca bağlanmalı. Ancak eğer çocuğun yanında yapılan tartışmalar çözüme kavuşmuyorsa, işte o zaman sıkıntılar başlar. En belirgin sıkıntı çocukta dikkat dağınıklığına sebebiyet vermesidir. Yani akşam anne-baba tartışmış ve sabah küs olarak evden çıkmışlarsa çocuk bu vaziyette okula gittiyse anlatılan konuyu anlamayacaktır. 'Babam çok sinirli çıkmıştı, eve geldiğinde annemi döverse, annem evden kaçarsa' vesaire gibi düşünceler çocuğun zihnini hep meşgul edecektir." dedi.
Evde yaşanan tartışmalar sırasında çocuğa "Yavrum sen hadi git odanda otur, biz annenle görüşeceğiz" denmesinin doğru bir davranış olmadığını ifade eden Güneş, şunları söyledi: "Anne-baba seviyeli bir anne-baba ise, kişilikli bir anne-baba ise ve eşinin kişiliğine saygı duyan bir anne-baba ise çocuğunu asla odaya göndermemesi gerekir. Çocuğun olduğu yerde bunu yaşamak lazım. Çünkü çocuk odaya gittiği zaman çok defa anne-babanın seslerini yükseltmesinden, birbirlerine kızıyor, bağırıyor olmasından hayalen daha büyük şeyler düşünür. 'Babam şimdi bıçağı aldı, annem bağırıyor. Babam şimdi üstüne gitti, şimdi bıçağı mı batıracak' gibi şeyler düşünür. Vuracak diye düşünür. Dolayısıyla çocuğun hayali her zaman gerçek yaşanan tartışmalardan çok daha tehlikeli şeyleri kendisine hissettirir. Çocuğun tartışma ortamında bulunması gerekir, böylece bir tartışmanın nasıl idare edildiğini de görür. Eğer bir kız çocuğu ise annenin bir tartışmayı nasıl idare ettiğini, eğer erkek çocuk ise babanın tartışmayı nasıl idare ettiğini, tartışmanın sonuca nasıl bağlanabildiğini çocuğun görmesi gerekir. Sonuca bağlama aslında o tartışmanın öğreticiliği açısından burada en önemli kısımdır. Yani tartışma olacak, şunlar olacak, bunlar olacak ama eş eşe hem problemin nasıl çözüldüğünü göstererek kendisine olan hayranlığı artıracak hem de çocuk kendi evliliğinde kendi sorunlarını yaşarken babadan öğrendiği problem çözme yeteneğini, tartışmayı idare etme yeteneğini kendi evliliğinde de uygulayacak. Yoksa çocuk odaya gönderilirse ona acemilikler yaşatmış oluruz."