Dünya, hayatın ve ölümün içiçe deveran ettiği bir imtihan yurdu ve bizler bu yurdun sahipleri değil misafirleriyiz. Geldik ve gidiyoruz. Bazılarımızın gidişleri vicdanları sızlatan facialarla, bazılarımızınki yürekleri yakan katliamlarla oluyor. Sebepler dünyasındayız ve bu sebepler bizim imtihanımızın gereği olarak cereyan eden olayların tamamının ortak adıdır.
Genel sapma noktası yaşanan felakete 'kader' denilmesi üzerinden inşa edildi. Bu bakışa sahip olanlar bir hadiseye kaderin tecellisi olarak bakılmasının olayın suçlu ya da sorumlularının masum sayılacağı savı üzerinden hareketle tevekkülü bile yanlış anlama ile itham edip kınar hale geldiler.
Oysa İslam, bir ceza hukuku va'z ederek zaten kaderin tecellisi olan kazalarda vesile olarak görülen suçlu şahsın cezalandırılmasını kanun kılarak bunun tevekküle ters olmadığını bize göstermiştir. Yani İslam bir katilin kısasına hükmetmekle maktulün kader olan ecelini reddetmeden mes'ul olana ceza verilmesini emretmiştir. Maktulün ecelinin gelmiş olması katilin suçunu hafifletmediği gibi masum sayılmasına asla sebep olarak görülemez. Aksi halde bu sapkın bir itikad olan cebriyyenin yoluna sapmak olur.
Kasıt, ihmal, kaza her ne ise bunların Allah'ın kanununda bir karşılığı, cezası vardır; 'kader' ihmalleri ya da cinayetleri örtmez! Örtmek için bahane olarak kullanılamaz.
Kendi hata veya ihmallerine Allah'ın dininden 'kılıf' bulmak ikinci ve belki de daha büyük bir cinayet olur, buna izin vermemek gerekiyor.
Maktülün ecelinin katil elinden olması kaderdir ve yine katilden hesap sormak Kadir-i Mutlak'ın takdiridir, vazgeçilemez.
'Hiçbir nefis belirlenmiş bir ecelle Allah'ın izni olmadan ölmez...' Ali İmran 145
Kaderden gelene tevekkülle sabretmeyi tedbirde kusuru olanlara hesap sormamak zannetmek hatadır, adaletle merhamet birlikte uygulanabilir. Merhametsiz adalet ya da adaletsiz merhamet olmaz, adalet merhamettir öyle görünmese de... Kısasen bir katilin öldürülmesi yeni bir can almaktır ama tam da adalet budur.
Birilerinin tedbirde aksaklık yapması olayın kaderin kazası olmasını değiştirmez; tedbir ve tevekkül kadere tabidir. Tedbirde eksiği olana kızalım hatta cinayetse kısas edelim ama sakın olan için "kader değildir" demeyelim. Olaya cinayet diyebilirsiniz, ihmal hatta kasıt var da diyebilirsiniz ama "kader değil" derseniz bu imansızlığın alameti olur.
Kin ve garezden tedbir, tevekkül ve mukadderatı unutanlara da dua edelim; öfkeden ölmek başka bir sebeple ölmekten kötüdür zira. Sorumlulardan sorulacak hesabın vebali güç ve iktidar sahiplerinin boynundadır ama biz bu vesileyle takdiri ilahiye/kadere isyanı engelleyelim en azından.
Allah, Aladağ yangın faciasında hayatını kaybedenlere rahmet eylesin, ızdırap ile sona eren hayatlarından daha güzel bir hayatla onları cennetinde mükafatlandırsın ve asıl ateşin düşerek yaktığı yer olan yakınlarının yüreklerine ferahlık versin.
'Onlar başlarına bir musibet geldiğinde: 'Şüphesiz biz Allah'a aidiz ve O'na döneceğiz' derler.' Bakara 156
Bu gibi olaylar yaşandığında hele de İslami bir cemaate izafe edilen bir yerde vuku bulduğunda histerik nöbetler geçirerek İslam'a ve müslümanlara ait herşeyi diline dolayarak saldırıya geçen güruh için ise yapılacak birşey yoktur. Onlara anlatarak bir şeyi idrak etmelerini sağlamak pek mümkün olmaz. Bunun yerine sukunetle akl-ı selim sahibi ancak belki olayın hararetiyle belki cehaletle ileri-geri konuşanlara birşeyler anlatmaya çalışmak daha hayırlı olacaktır.
Adaleti ikame etmeden dünyamız da dünya işlerimiz de düzelmeyecektir...
