Ben bu mücadelede Hz. Osman’ı buldum efendiler, onun ilmini, mücadelesini, ihlasını, hayâsını…
Bilmiyorum sizin de dikkatinizi çekti mi? Ben hakkında idam kararı çıkmış aziz insanlarlardaki rahatlığı, yüz gülümsemesini kapısında kendini dâr-ı beka etmek isteyen zalimlere karşı ’’Allah var gam yok’’ diyen Hazret-i Osman-ı Zinnureyn’ebenzettim… Sanki 656’yı yaşıyorlar, biri evinde hapis, diğerleri demir parmaklıklar arkasında…
Sanki söz almışlar Allah Rasulü(s.a.v)’den ‘’Yarın yanımızda iftarını açarsın’’ diye…
Sanki Hz. Osman’daki yumuşaklık ve hoşgörünün aynısıyla veriyorlar mücadelelerini, zorbalara karşı…
Sanki “Bana dünyadan üç şey sevdirildi: Açları doyurmak, çıplakları giydirmek ve Kur’an okumak.” diyen Hz. Osman gibi okuyorlar kur’an’ı. Hem bunu asırlar öncesinden hepimizin hafızasına yazmadılar mı? Kur'an-ı Kerim Mekke'de indi, İstanbul'da yazıldı, Kahire'de okundu…
Sanki Hz. Osman’ın şehadet kanı hala üzerinde olan “... Onlara karşı Allah sana kâfidir. O, her şeyi işiten ve bilendir.” (Bakara, 137) ayet-i kerimesini haykırıyorlardı tüm dünyaya…
Sanki Hz. Osman gibi,“benim için kan döküldükten sonra ölmek yerine kan dökülmeden önce mazlum olarak ölmeyi tercih ederim” diyerek silahsız ve kavgasız veriyorlar mücadelelerini.
Sanki âlem-i zuhuratta mihri şehadet olan hurilerle sözleşmişler gibi…
Selâm olsun asrın Osmanlarına, mus’ab’larına… radıyallahutealaaleyhim ecmain…
Artık fert fert değil, kervan kervan gidiliyor rahmet-i Rahmâna...
Kurban olmak, İsmail (a.s)'ın, Efendimizin babası Abdullah'ın ve ümmetin seçkinlerinin imtihanıydı. Onlar kalb-i selimle teslim olup, akıbeti Mevlâ’ya bıraktılar...
Rabbim de buyurdu En’am Suresi 87’de:
‘’Babalarından,çocuklarından ve kardeşlerinden bir kısmını da. Bütün bunları seçtik ve bunları dosdoğru bir yola ilettik…’’
Hangi imtihan başarıyla verildi de Rabbim sonucu halk etmedi, tarih bu ümmetin ne fetretler atlattığına şahittir…
Bugün hâlâ derdinin davacısı bir avuç Müslüman, ölümle tehdit ediliyorsa bilin ki ümmet dün olduğu gibi bugünde yeni doğumlara gebedir...
Ümmet olarak nasıl olacağı belirsiz olan bir malûma(Hakk’ın galebesine) yaklaşıyoruz...
Said-i Nursi hazretin buyurduğu ’’Evet,ümitvar olunuz; şu istikbal inkılabı içinde en yüksek gür sada, İSLÂM'ınsadası olacaktır!’’ sözünün tezahürü yaklaştı ki imtihanımız şiddetlendi, alevlendi…
Artık fert fert değil, kervan kervan gidiliyor rahmet-i Rahmâna...
Buda gösteriyor ki kim var denildiğinde arkasına bakmadan ben varım diyen neslin sayısı artmış ve fert fert değil kervan kervan yola çıkılmış...
Efendiler, bu kervan Rabbinin emriyle sefere çıktı, sonuç ver Rabbim diyerek. Lakin bu kervanlar birleşmek ister, bir olmak diri olmak ister. Arap’ı, Türk’ü, Kürt’ü, Çerkez’i, Acem’i… bütün Müslümanları menzili Hakk olan seferde birleştirmek ister…
Özellikle Mısırda ama bil umum tüm Müslüman diyarlarda şu istek göze çarpıyor; Türkiye önderliğinde, İslam çatısı altında yeni bir dünya…
Bir Rabia meydanı düşünün ki içinde ellerinde Türk bayrağı ve Tevhid sancağı olan inanmış insanlar, bir Filistin devlet başkanı düşünün ki Cuma hutbesinde yanında Türk bayrağı,bir Belarus düşünün ki halen Abdülhamid hilafet-i Rasûlillah diyorlar, bir yemen düşünün ki kendi ülkesinden çok “Türkiye ne olacak, ümmeti toplayabilecekmi tek sancak altında” diyor, bir Bosna düşünün ki her fırsatta seni bekliyoruz Türkiye diye haykırıyor.
Mısırda verilen mücadele imanı kalbine derinlemesine vukuf edenlerin, Müslümanlığı dilinden kalbine indirememiş taklitçi zalimlere karşı verdiği mücadelerdir.
Biz asıl olan kalb ile tasdik,dil ile ikrar zaiddir dedikçeonlar küfrün kuduz halini yaşayan Ebu Cehil gibiinat edip, asıl olan dil ile ikrardır,kalb ise zaiddir dediler ve Suriye’de, Mısırda… tekbir getirerek Müslüman kanı akıttılar…
Ve bugün de imanı kâmil 529 kutsi cana kıyma kararı aldılar…
İmrendim ve feryat ettim ben ne haldeyim, ümmetin yarını için neler yaptım, yapıyorum ve yapacağım…
Peygamberin emaneti Kur’an ve Sünnet ışığında kendimizi sorgulama temennisiyle, mutlak galip olan Allah’a emanet olun…
Hakan İnce
