Aysel git başımdan darbe yapıyorlar!

Hiçbirşey anlamadım diyen uyuşuk kafanı teselli edeyim önce; hiçbir şey elifba okuma rahatlığında değil zaten. Karmaşık ilişkiler ağı içinde bildiğin tüm şifre çözme, kehanet edinme yöntemlerin geçersizleşmiş o yüzden üzgünsün.

Teatral bir sahne bu diyorsun apaçık darbeye. Hem de meydanlarda yüksek sanat eseri fotoğraflar bulamamış olmana ve atılan sloganların üstünde zeka pırıltıları uçuşmamasına rağmen. Oysa tiyatro pek gösterişli bir sahnede ve diksiyonu çok düzgün oyuncular tarafından oynanır.Harbi oyuncularla, dizi dizi…

Üstelik bir piyano çalan bile olmadı, tango yapan çiftlerin kıvraklığından da mahrumdu gözler. Fazla avam, fazla alelacele değil mi bunlar? Darbeye karşı ne kadar da estetikten yoksun dur diyorlar.

Gerçekliğin ölümünden bahsetmişsin, Jean Baudrillard ‘tan bol bol alıntılar yapmışsın, darbeye direnenlere “ geç oldu uyku. Vaktiniz geldi. Yarın devam edersiniz oyuna” demişsin bir de, sözlerini emir telakki edecek kimse çıkmadı değil mi? Gerçekliğin ölümü fikrini cımbızladığın kitaplardan tercüme ettiğin tüm kavramlar beceriksiz çıktı, açıklayamadı oysa emir kipin çok güçlüydü :“Emel eve dön!”

Yeni toplumsal hareketlere dair dağıttığın tüm gülücükler mimiklerine kırışıklık olarak yapışmış, bakma aynaya. Sokağa çıkmaya dair ezberlerin bozulmuş senin; feministler çıkar, solcular çıkar, ha bir de ekolojikler çıkar ama “Devletin ideolojik aygıtları”ndan habersiz insanların ne işi var? Mükemmel senaryoların,ip uçların, sinir uçların darmadağın. Toplumun tepkilerini ölçmeye kalkan üstenci zekan ters köşe ve de.

Aslında bu çocuklar hiç muzip değil haklısın. Çok öfkeliler ve postallara teslim etmemek için seçimlerini, direniyorlar. Direnmenin estetize edilmiş olması gerekirdi, kırmızı bir elbise, evet evet bir kırmızı elbise yeterdi oysa.

Post modern zamanda herkes kendi belirlediği çıkış noktasından yola çıkar. Yola çıkacak, sokağa çıkacak hiçbir "hak"ın ve haklılığın yoksa boşver gitsin zaten, otur kabak çekirdeği çitle.

Bir taraftan tekbir getiren, bir yandan Ahmed Kaya şarkıları söyleyen, diğer taraftan islami marşlarla yürüyen bu kadar insanı bir arada görmen umut vericidir asıl, aksi modernizmin kalın duvarlarla çevrili topraklarına "irtica" olurdu... Darbe çok tipik, çok moderndi evet ama bu darbe postmodern bir şekilde püskürtüldü, tipik olan toplumun postalı öpmesiydi. “emredersiniz cuntacığım!” demesiydi.

Boğazında gıcık yapanı söyleyeyim ama önce su iç.

Muzip değillerdi bu gençler belki, işleri başlarından aşkındı ve gerçekten hayatlarını ortaya oydular ama kimseye taş da atmadılar. Silah da taşımadılar. Oysa kaldırımları söküp, önüne gelen cama taş atsalar o böyök ideolojilerin adamı olacaklar.

Darbeseverlerle darbesavarların karşılaşmasıydı bu. Cunta yenilince yenik mi sayıldın sen de, ondan mı bu kıvranışın?

Sanırım dümdüz bir nefrete daha teloranslı oluyor insan, el atından, kaypakça yapılan düşmanlıktan. Darbeye karşıyım ama bu bir darbe değil ki diyorsun bir de, gerçek darbe olsa ne olurdu mesela, anlatsana gerçek darbe neye benzer?…

Müzmin muhalifsin tabi, toplulukla bir araya gelirsen yaldızların dökülecek.

Bu entel sürtüklüğe de tabiki müsade edilmeli ama Aysel şimdi git başımdan, darbe yapıyorlar!

Karnından konuşan kötülüğün, yas evine kırmızı kıyafetle gelecek kadar kötü.

Darbe izlerini göstermeye çalıştıkça, o izlerden seni yiyen aslanlar görüyorsun ve tanımlanamayan cisimler ve fikirlerle çevrili dünyanda mitolojik yarı tanrılarınla dövüşmekle meşgulsun...

Gerçekliği bu kadar çabuk yitirdiğini bilmiyordum, şu ara telaşemiz var atlatır atlatmaz baş sağlığına gelmek borcum olsun.